stixoi.info: σιμά είναι τώρα η νύχτα μου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

σιμά είναι τώρα η νύχτα μου

σιμά είναι τώρα η νύχτα μου που θα δοκιμάσω
το γλυκερό σου μέλι φουρτουνιασμένος να χορτάσω
με της αγάπης χουλιαράκι τ'αντρείο μου να θρέψει
η γυναικεία σου τροφή οτι μέσα μου να το θεριέψει

νύχτα σοφή δίδαξέ μου,τα εσώτατα του πόθου να δαμάσω
πως αναστρέφονται οι αστέρες στον ίλιγγό του να τον θαυμάσω
γαλήνια δε σε ονομάζω εσένα με τ'άρρυθμα που με τροφοδοτείς
στείλε μου και φέγγε μου να μάθω το πρώτο κίνητρο της ηδονής

απο τους άπραγους λειμώνες μου θα έχω πια ξεφύγει
κατά που γνέθει η μοίρα η ύπαρξή μου καταλήγει
με την αρμύρα και την πίκρα δεν θα την ταιριάξω
στα χέρια τ'ανοιχτά σου της στοργής ,θα την αράξω

και μόνη πάντα εσύ αντάξια αυτού μου του ειρμού
και εισβολή του κάλλους και ριπή θα υπερέχεις πανταχού
κι εγώ στο θρίαμβο μιας ιδέας θα βρίσκω δρόμους κι ατραπούς
στον διάκοσμο της πλούσιας σου χλιδής να ζώ χωρίς συμβιβασμούς

εδώ που έφθασα μένει πια να προσανατολιστώ
καινούργιο τον κανόνα της ζωής αρμόζει να σκεφτώ
στέρεες κολόνες οι τέσσερεις σου εποχές
ιδέες της αγάπης σου των ονείρων μου οι μορφές

ρίχνω μια δέσμη φώς στις άτεγκτες μου προσμονές
κάπως θολές ήταν αυτές μου οι απαντοχές
μα όλες τις ξεπέρασα και πήρα άθιχτος τον δρόμο
κι έφθασα ως εδώ δίχως έναν καημό στον ώμο

στο χρέος της νέας ώρας μονώνω τις στιγμές
με μέριμνες,με έγνιες και στοργές
σύνεργα της αγάπης που έρχονται πια εγγύς
γεμίζουνε τους χώρους τους αμελημένους της ψυχής

και τότε θα ανασταίνονται οι καρδιές μας ανθισμένες
δαφνούλες που στα ολοπράσινα θάναι πια ντυμένες
κι αν οι βαριές κηλίδες της χαράς θυμίζουν αίμα
θα γαληνεύει ξαφνικά ανάλαφρο σαν κόκκινο στο βλέμα


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κων/νος Ντζ 02-09-2016 @ 09:15	Τέλειο... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Oλύμπιος-Θεός 02-09-2016 @ 09:24	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia 02-09-2016 @ 12:25	σιμά είναι τώρα η νύχτα μου που θα δοκιμάσω το γλυκερό σου μέλι φουρτουνιασμένος να χορτάσω με της αγάπης χουλιαράκι τ'αντρείο μου να θρέψει η γυναικεία σου τροφή οτι μέσα μου να το θεριέψει ..................................... και τότε θα ανασταίνονται οι καρδιές μας ανθισμένες δαφνούλες που στα ολοπράσινα θάναι πια ντυμένες κι αν οι βαριές κηλίδες της χαράς θυμίζουν αίμα θα γαληνεύει ξαφνικά ανάλαφρο σαν κόκκινο στο βλέμα ΒΑΖΩ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ........ ::up.:: ::love.:: ::love.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 02-09-2016 @ 18:23	Τι γραφεις Αντρεα.....αριστουργημα να το πω λιγο ειναι, εξαιρετο να το πω λιγο ειναι, ζωγραφια να το πω λιγο ειναι, ευλογημενα τα χερια σου. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο