| |
Μια Κυριακή
στου ήλιου το χάδι
μα μέσα μου σκοτάδι
και σιωπή
Μια Κυριακή
αγγίζοντας τον Άδη
στέρεψε το λάδι
ζωή νεκρή
Μα φτιάνω πινέλα
με νιφάδες του χιονιού
και χρώματα αγνά
με αστέρια του ουρανού
Το είναι μου να ζωγραφίσω
με όνειρα μικρά παλιά
με ευωδιά να πλημμυρίσω
νά'ρθουν και πάλι τα πουλιά
Μια Κυριακή
που κύλησε ένα τόσο δα δάκρυ
στης μοναξιάς μου κάποια άκρη
μες την ψυχή
Μια Κυριακή
ένα υφαντό από φεγγαροδιαμάντι
μα πλεγμένο σε πονεμένο αδράχτι
βουβή προσευχή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
