| |
Συγγνώμη από τους ανθρώπους
καθώς το κρασί ρέει στα χείλη και στο στόμα.
Συγγνώμη για όσα θυμάμαι και σε πόνεσαν
για τα μάτια που ζορίστηκαν πριν κλάψουν
για τα χείλη που σφίχτηκαν σε φως απογεύματος μυστικού
για τον χρόνο που δεν πέρασα μαζί σου
κάνοντας πάλι κάτι άλλο
βυθισμένος στις αισθήσεις του μυαλού
αγγίζοντας οπτασίες
δίχως αίμα και σάρκα να κυλά
για τα λόγια που δεν είπα
για τις πράξεις που δεν έκανα.
Γιατί ο χρόνος περνά
κι όσο κι αν οι μουσικές γλυκαίνουν το μυαλό
αθωώνουν τα λάθη,
ποτέ δεν δίνουν συγχωροχάρτι.
Κι είναι η συγχώρεση απόλαυση
όταν αποκαμωμένος πια αντικρίσεις αυτά τα μάτια
και δακρύσεις, λίγο πριν γελάσεις
ακουμπώντας το σώμα και τα μάγουλα.
Το σώμα θυμάται την αλμύρα των δακρύων μας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
