Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131513 Τραγούδια, 269619 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πολυξένη
 Από τα 'Λιανοτράγουδα της Ελμύρας' .Θερμή καλημέρα σε όλες και όλους.
 
Πολυξένη.

Ιούλη νύχτα..το φεγγάρι μάγια
ερώτων δένει, λύνει, στα μουράγια
κι’η Πολυξένη η μικρή δεν κλείνει μάτι,
στης σκοτεινής της της αγάπης το κρεββάτι!

Στο παραθύρι της πηγαίνει η Πολυξένη,
λέει στο φεγγάρι η Ιούλιο-γεννημένη:
-Ξένοι γινήκαν όσοι'χα αγαπήσει,
όσοι αγαπούσα πριν εκείνος με φιλήσει!..

-Αχ! Γήτεψέ τονε για χάρη μου φεγγάρι!
Κάνε βιολί να γίνω’γώ κι’αυτός δοξάρι!

Πλάϊ του γέρνει η Πολυξένη και ξαπλώνει
στου φεγγαριού το ασημόχρυσο τ’αλώνι,
με την ματιά της τον χαϊδεύει και ριγάει,
Θέ μου τρελλά,πόσο τρελλά τον αγαπάει!

Τα χέρια ανοίγει να τον πάρει αγκαλιά της,
τον πνίγει με τα χάδια, τα φιλιά της,
του λέει: -Όσοι γεννηθήκανε Ιούλη
του έρωτά’ναι βασιληάδες..μα και δούλοι!

-Αχ! Γήτεψέ τονε για χάρη μου φεγγάρι!
Κάνε βιολί να γίνω’γώ κι’αυτός δοξάρι!

Ξυπνά ο ήλιος κι’ανεβαίνει..κι’ανεβαίνει
στα ουράνια..κι’όλα τα ζεσταίνει, ομορφαίνει
κι'αναρριγούν στην κάψα του Ιούλη,
οι βασιληάδες της αγάπης και οι δούλοι..

Κρυφά δακρύζει η Πολυξένη, κρυφοκλαίει..
Στον ήλιο, στ’άστρα, στην σελήνη πικρολέει:
-Μέρα μην έρθει που θα τού’ναι ξένη
κι’ας την βαφτίσαν και την είπαν Πολυξένη!

[align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω...
 
Κων/νος Ντζ
07-09-2016 @ 10:41
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πολύ ωραίο!
ακριτας
07-09-2016 @ 11:22
Υπέροχη και ρομαντική η Πολυξένη σου !! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
07-09-2016 @ 13:26
ποτέ μην έρθει μέρα που θα τού’ναι ξένη
κι’ας την βαφτίσαν και την είπαν Πολυξένη!
μια Λυρική Ομορφιά!
την καλημέρα μου Μιχάλη! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΙΑΣΩΝ
07-09-2016 @ 15:05
Στίχος σαν γάργαρο νερό! ::theos.::
adespotoi
07-09-2016 @ 15:44
φιλόξενη κι όχι πολυξένη έπρεπε να λεγότανε. ::up.:: ::up.:: ::theos.::
πανσελινος
07-09-2016 @ 18:12
Με μετέφερε σ' έναν ονειρικό κόσμο, όπου οι ήρωες αποποιούνται την ανθρώπινή τους υπόσταση και γίνονται αερικά, πλάσματα της φαντασίας. Ωστόσο, έχουν τις ίδιες ανάγκες, τις ίδιες ανησυχίες και βιώνουν τα ίδια συναισθήματα με τους πραγματικούς ανθρώπους.

Πού τελειώνει η πραγματικότητα και πού αρχίζει τ' όνειρο; Ειλικρινά, στα ποιήματά σου, δεν μπορώ να το διακρίνω...
Η ανάγνωσή τους είναι ένα ταξίδι σ΄έναν ανοιχτό ορίζοντα.
Καλό απόγευμα !
Γ ΚΟΡΔΟΥΛΗΣ
07-09-2016 @ 19:29
Πολυ καλο!!!
::up.:: ::up.::
john_karaha
08-09-2016 @ 10:45
Προκειται για συντονισμο της συγκινησης με το σωμα που τη γεννα και το φως που την ανατρεφει
Μαυρομουστάκης
10-09-2016 @ 14:09
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
wishmaster
05-01-2017 @ 11:39
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο