| |
Μ' αρέσει τ' άρωμά σου ρόδο μου
κι όλη όση έχεις προίκα
απ' την φύση αγκάθια κι ομορφιά.
Ο πόνος απ' τ' αγκάθι σου γλυκός,
βαθιά χαράζεις χέρια και καρδιά,
όμως με κάνεις να νιώθω ζωντανός
στην ψυχή μου η καθεμία
που μου σκαλίζεις γρατζουνιά.
Σε ζηλεύω αγκάθι
γιατί πληγώνεις
αυτόν που σε ζυγώνει,
σε ζηλεύω αγκάθι
που εσένανε κανείς
δεν σε πληγώνει.
Αγκάθι το δέρμα που σκίζεις
και της επαφής ανάμνηση αφήνεις
πίσω σου πάντα σημάδια βαθιά,
στάζει το αίμα αυτού που θ' αγγίξεις
στα χέρια του και την καρδιά.
Σε ζηλεύω αγκάθι γιατί
δεν πονάς δεν πεθαίνεις,
σε ζηλεύω αγκάθι γιατί
όποιον αγγίξεις τον τρυπάς,
τον πονάς, τον πεθαίνεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
