Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ειρήνη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129914 Τραγούδια, 269259 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ειρήνη
 (Παγκόσμια μέρα της ειρήνης, σήμερα)
 

Ειρήνη ! -

Αλύτρωτες ψυχές ξεσηκωθείτε
και διώξτε της ζωής το μαρασμό
στο ύψος της ανάγκης σας σταθείτε
στον κάθε της καρδιάς σας στοχασμό.

Στο όνομα της όποιας μας «γαλήνης»,
στη βιάση του εφήμερου ρυθμού
σταυρώνουμε το πνεύμα της ειρήνης
ζητώντας μονοπάτια του χαμού.

Ειρήνη πληγωμένο περιστέρι,
ειρήνη ξεχασμένη μου ευχή,
γλυκό μα ρημαγμένο πεφταστέρι
σε σένα απευθύνω προσευχή.

Δειλά σ’ εκλιπαρώ να γίνεις μούσα
και κάθε ευτυχίας μας πηγή
σαν στόχος της ζωής μην είσαι απούσα
-θα είναι μια ζωή χωρίς αυγή-.

Αμφίβολες της νιότης μας οι μέρες
που όλα μοιάζουν τάχα αστραφτερά,
με βία οδηγούμαστε σε ξέρες
χωρίς την συνετή σου προσφορά.

Και φέρτε πάλι πίσω την ειρήνη
σαν στόχο κάθε μιας μας εκφοράς,
το σύμβολο κι η ελπίδα μας να γίνει
και λάβαρο της κάθε μας χαράς

Ειρήνη μου πλησίασε και σκύψε
με όση σου απέμεινε στοργή
αγκάλιασε το σώμα μου και κρύψε
μια άδικα ορθάνοιχτη πληγή.

Ειρήνη πληγωμένο περιστέρι,
σκληρά λησμονημένο αγαθό,
σαν λείπει το δροσάτο σου αγέρι
κι εγώ μαζί με σένα θα χαθώ…
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αναβλύσματα
      Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
ταπεινος ναρκισσος
21-09-2016 @ 10:36
Ειρήνη πληγωμένο περιστέρι,
ειρήνη ξεχασμένη μου ευχή,
γλυκό μα ρημαγμένο πεφταστέρι
σε σένα απευθύνω προσευχή.

Δειλά σ’ εκλιπαρώ να γίνεις μούσα
και κάθε ευτυχίας μας πηγή
σαν στόχος της ζωής μην είσαι απούσα
-θα είναι μια ζωή χωρίς αυγή-.
Τα πινέλα της ζωγραφικότητας των δημιουργιών σου, μας ευχαριστούν για τον ομορφοσύνης καμβά που μας έχεις
αναπαραστήσει, με ευλαβικότητα φωτισμένων ονείρων ! ! !
Καλημέρα ! ! !
Κων/νος Ντζ
21-09-2016 @ 10:53
Ειρήνη μου πλησίασε και σκύψε
με όση σου απέμεινε στοργή
αγκάλιασε το σώμα μου και κρύψε
μια άδικα ορθάνοιχτη πληγή.

Πάρα πολύ καλό!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
21-09-2016 @ 12:13
Ειρήνη είχα μια γκόμενα, πριν χρόνια
μα πόλεμους συνέχεια αυτή κινούσε
με ζήλευε, μου πέταγε καδρόνια
να σπάσει την κεφάλα μ' που μισούσε.


Ειρήνη αμήν είπα κι εγώ, πριν να αγιάσω ξάπλα
και κίνησα σε άλλη γη ''Ειρήνη'' ν' ανταμώσω
και γλίτωσα απ' τα χέρια της, στης ησυχιάς την άπλα
διατί, σου λέγω CHЯISTO μου, ήθελα να με σώσω...

::wink.::
Γ ΚΟΡΔΟΥΛΗΣ
21-09-2016 @ 13:30
Καταπληκτικο!!!
Μπραβο σου!!!
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
21-09-2016 @ 14:36
Μπράβο Χρήστο!!!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
21-09-2016 @ 19:01
Εγω ενα θα` θελα οσο τιποτα στο κοσμο, να ζουσε ο Γρηγορης Λαμπρακης να του το διαβασω, εξαισιο φιλε. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Μ.Ελμύρας
21-09-2016 @ 19:40

Ένα υπέροχο ποίημα!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ακριτας
21-09-2016 @ 20:37
Τέλειο!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
21-09-2016 @ 21:03
Ωραίο!
::hug.::
Celestia
22-09-2016 @ 02:48
Καταπληκτικο!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
22-09-2016 @ 17:44
Αμφίβολες της νιότης μας οι μέρες
που όλα μοιάζουν τάχα αστραφτερά,....... ::rock.:: ::theos.::
αληθινό Χρήστο, όλα ξεγυμνώθηκαν στο χρόνο...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο