| |
Στην πρύμνη πλοίων σκοτεινών, εκεί έρχεται και αράζει
Παραμονεύει από ψηλά και φεύγει όταν χαράζει
Την άλλη νύχτα απ΄την αρχή, το άγρυπνο του βλέμμα
Με βλοσυρότητα κοιτεί , παρατηρεί με έννοια
Των άγνωστων ανθρώπων τις ψυχές που ανυποψίαστα περνάνε
Θαρρεί πως το αύριο αργεί και έρχεται όταν σκοτεινιάζει
Είναι το επακόλουθο αυτό που τον τρομάζει
Δεν είναι κατάσταση απτή που μπορεί να ορίσει
Είναι το ίδιο το εγώ που ενδόμυχα θέλει να κρύψει
Μα άξαφνα πια δεν μπορεί άλλο να το κρατήσει
Εγωισμός έμαθε λέγεται... και ήρθε να τον πνίξει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
