| |
| | Του δάσους τα νεραϊδικά |  | | | Γράφτηκε στις 24.9.2016 | | |
Του δάσους τα νεραϊδικά,
«ιού! Ιού!», φωνάζουν.
Τις νύχτες τούτες, ειδικά,
που τ’ άστρα σπίθες βγάζουν.
Και τα κορίτσια ξαγρυπνούν,
στην νεραϊδένια λίμνη.
Δε γευματίζουν, δε δειπνούν,
δεν τα μερεύουν ύμνοι.
Κινάν τον νεραϊδοχορό,
τη γης δεν την πατούνε.
Βουτάν στης λίμνης το νερό
κι αν έζησαν, ρωτούνε.
«Ιού! Ιού!», θρηνούν και λεν,
«είμαστε πεθαμένα».
Η Μαργαρίτα κι η Μαντλέν,
η Μόιρα κι η Γελένα.
Όποιος διαβάτης περπατεί,
άι! Νεραϊδοπλανιέται.
Κλειστά τα μάτια του κρατεί
κι όπου εύρει τα διηγιέται.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
Κων/νος Ντζ
24-09-2016 @ 23:57 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ακριτας
25-09-2016 @ 12:14 | Όποιος διαβάτης περπατεί,
άι! Νεραϊδοπλανιέται.
Κλειστά τα μάτια του κρατεί
κι όπου εύρει τα διηγιέται.
♪♫•*¨*•.¸¸❤ Υπέροχο ♪♫•*¨*•.¸¸❤ ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
