Κων/νος Ντζ
27-09-2016 @ 13:18 | μα μέσα μου σκοτώνομαι θαρρώ
σαν φεύγοντας, με άλλους με ξοδεύεις..
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
**Ηώς**
27-09-2016 @ 13:44 | αισθάνομαι να ζω ιδανικά.....αυτά είναι τα ωραία! ::rock.:: ::rock.:: ::hug.:: | |
steven boss
27-09-2016 @ 13:50 | Στη σκέψη να σε δώ αναθαρρώ
σαν «είναι» μου που είσαι με μαγεύεις,
μα μέσα μου σκοτώνομαι θαρρώ
σαν φεύγοντας, με άλλους με ξοδεύεις...
-.-
ΥΠΕΡΟΧΟ ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΒΥΡΩΝ
27-09-2016 @ 15:24 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Γ ΚΟΡΔΟΥΛΗΣ
27-09-2016 @ 19:22 | Ωραιο! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Αγνή
27-09-2016 @ 21:31 | ειδικά η ρίμα με τα στραγάλια και τα σάλια
ρομαντική τι να σου πω
::clown.:: | |
oneiropola
27-09-2016 @ 21:43 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
27-09-2016 @ 22:33 | Με του διπλα μου τα σαλια
Καλα...κορυφαιο!!!! που στο καλο το σκεφτηκες? πανεμορφο ολο το ποιημα, καλο βραδυ Χρηστο. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
billy30
27-09-2016 @ 22:36 | ::up.:: ::up.:: ::rock.:: | |
CHЯISTOS P
27-09-2016 @ 23:13 | Και τα στραγαλια και ιδίως τα σάλια, είναι μέρος της ιδιοσυγγρασιας μας, γιατί να τα απαρνουμαστε καινα μας προσβαλουν σαν έννοιες ;; | |
heardline
28-09-2016 @ 00:23 | Ρομαντισμός επί στραγάλου, πτύοντος της ασφάλτου
Σ' ένα στραγάλι που κυλά
στης άσφαλτου την πίσσα
σάλια του πίπτουν ως φιλά
το σώμα της με λύσσα.
Στην κατηφόρα αυτό έπιακε
το φόβο να το λούει
φρένο καθώς δεν έφιακε
τροχάτο σαν το Λούη.
Και βγαίνει σου εδώ η κυρά
με των Αγνών της τόμων
τρεκλάτη κι οπτασία....φυρά
φρενοραγούσα τρόμων.
Μ' αν φόβος Λούει σε π' οράς
δια της τυχός στραγάλου
τρέξε και άρπατο, βοράς
μη πέσει δρόμου σφάλου.
Μα που εσύ λεπτότης,,,,μια
τρέχουσα να προσφέρεις
πιο μαύρη κι απ' την κατραμιά
πισσός που......μεταφέρεις....
===================================================
Γιάννης Λύρας (με ευχαρίστηση!!!!!!) ::laugh.:: ::laugh.::
Γεια σου φιλάρα CHЯISTO!!!!!!!!!!!
| |
 |
