| |
Φεύγει ο ιδιοκτήτης, αλλά τα πράγματά του μένουν,
Δεν νοιάζονται τα αντικείμενα για την ανθρώπινη συμφορά.
Την ώρα του θανάτου σου ούτε τα άνθη στις γλάστρες μαραίνουν
Και οι γραμμές των λαμπερών ποτηριών στέκονται ψυχρά.
Ίσως για πράγματα οι άνθρωποι δεν πρέπει τόσο να σκοτίζονται,
Τόσο υπάκουα καθρεπτίζουν ξένους τα κάτοπτρα τα εντυπωσιακά,
Και σαν χάχες απαθείς οι καρέκλες συνωστίζονται,
Και ούτε τρίζουν του τραπεζιού τα πόδια τα πολυεδρικά.
Επειδή, κάποια στιγμή ήρθε ο θάνατος ο φυσιολογικός,
Το κινητό σου απ’ την στενοχώρια δε θα σκάει,
Στο lap top σου ο δίσκος ο σκληρός δε θα γίνει μαλακός,
Και το ψυγείο κλαίοντας πις’ απ’ το φέρετρό σου δε θα πάει.
Να είσαι απαθής ιδιοκτήτης και μην ακολουθείς την χλαλοή,
Και μην πας με τους καταναλωτές τους ελεεινούς.
Εκείνος που μαζεύει πράγματα, τα χάνει με τελευταία του πνοή,
Εκείνος που ζούσε για ανθρώπους, θα ζήσει μέσα σε ζωντανούς.
Βαντίμ Σέφνερ
1957 (2016)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
