Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131046 Τραγούδια, 269523 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 σκέψεις χωρίς ταυτότητα
 
Έφυγες, μα η ενθύμησή σου έχει διαποτίσει τη σκέψη μου
μίλια μακριά τα δυο κορμιά μας , μα μια νοητή γραμμή μας ενώνει
σιωπηλά, κρυφά χαράσσω ένα-ένα τα αρχικά του ονόματός σου
σε κάτι ξεχασμένα χαρτιά σχεδιάζω αόρατες γέφυρες για να 'ρθω κοντά σου
και με τα ρολόγια πολεμώ και μετρώ κάθε δευτερόλεπτο μέχρι να βρεθώ πίσω από τη σκιά σου
Σε άγνωστους χειμώνες τα οικεία μου καλοκαίρια αναζητώ και αφήνω κάθε κομμάτι μου όλο δικό σου, χωρίς να ρωτάω και να απορώ που δεν είμαι ένας κόκκος της καρδιάς σου.
Δεν θα δακρύσω , δεν θα ντραπώ που δεν θα περπατήσω ποτέ στο μονοπάτι σου , γιατί έτσι έμαθα να κάνω , να υποχωρώ. αφήνοντας μια σταγόνα από τον ωκεανό μας στο χάρτη σου.





περιμένω τα σχόλιά σας...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Άηχος
10-10-2016 @ 19:21
Μιλάς για μια παθητική αγάπη, μια αγάπη μονοσήμαντη, πιθανά
πολύ δυνατή αλλά σίγουρα ψυχοφθόρα.
Επικροτώ την καλλιτεχνική σου φλέβα, αλλά σε καμιά περίπτωση
την ιδέα που εκφράζεις, για μια αγάπη γεμάτη πόνο και θλίψη.
Μαυρομουστάκης
10-10-2016 @ 20:42
Στο καθαρά ποιητικό κομμάτι:
πολύ όμορφη γραφή,έχει αμεσότητα,ξεκάθαρο στόχο
εύληπτο.
με άγγιξε!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
10-10-2016 @ 21:58
Με το φιλο Αηχο, σου τα γραφει τοσο ομορφα. ::love.:: ::love.:: ::love.::
χωρίς λόγια
10-10-2016 @ 23:10
!!
ΒΑΛΣΑΜΟ
10-10-2016 @ 23:23
::yes.:: ::yes.::
Κων/νος Ντζ
10-11-2017 @ 06:45
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο