Ποσα να εχεις δει οταν ταξιδευες μεσα στο κυμα
καικι γερικο που γυρω σκορπισες θρυμμα το θρυμμα?
ποιας θαλασσας θεριό στις δεστρες βασταγες νυχτα και μερα
εσυ καραβοσκοινο που μισοπλενεσαι πανω στη ξερα?
ποιανού ειναι ο στεναγμος βαρυς που ακουγεται περα στο βραχο
γιατι τα σουρουπα το λεβεντοπαιδο κλαιει μονάχο?
Η αγαπη θυελλα που σκιζει τα πανια,καταρτια σπαει
και παντα στο βυθο της μαυρης λησμονιας ο που αγαπαει
Φαρε που στεκεσαι φρουρος ακοιμητος στο ακρωτηρι
νερα πως εμπασε και εγειρε και εκατσε το τρεχαντηρι?
δεν ειν' πολυς καιρος που το ειδα να γυρνα ,γυρω του γλαροι
στην πρυμνη ο νιός ορθός να λαμπει ολο χαρα που ξεμπαρκαρει
στο μολο η κοπελιά στο χερι της βαστα λευκο μαντηλι
και δωρο ακριβο του δινει μολις βγει φιλι στα χειλη
Μα η αγαπη ειναι πανι που ανοιγει και ζητά συνεχεια αερα
μα θελει ομως και νου σωστα να μαζευτει πριν πας στην ξερα
Α.Π.
