| |
Τριγυρνάω μέσα σε σοκάκια. Το μυαλό μου γεμάτο σκέψεις. Εικόνες από τις τελευταίες μέρες. Λόγια που ειπώθηκαν. Βλέμματα γεμάτα φωτιά. Ανάσες πνιγμένες στη σιωπή. Χαμόγελα πιο δυνατά κι απ’ αυτά των μικρών παιδιών. Όλα τόσο ειδυλλιακά και ταυτόχρονα τόσο μπερδεμένα. Κάτι απροσδιόριστο. Μεταξύ φίλων και εραστών. Κι εγώ, “φίλε” μου, δεν τα γουστάρω αυτά! Εμένα μ’ αρέσουν τα λόγια τα σταράτα. Τα έξω απ’ τα δόντια. Αυτά που χρειάζονται μεγάλα αρχίδια για να τα πεις. Αυτά τα “σε θέλω” που απαιτούν κότσια για να με φέρουν πιο κοντά σου. Εγώ γουστάρω καθαρούς χορούς μέσα στην βροχή. Κρασιά μέσα στη γύμνια. Συζητήσεις ντυμένες με μουσική. Ήχους που σε κρατάνε ξάγρυπνο την νύχτα. Και ξέρω πως τα ίδια θες κι εσύ. Μα δεν μου είναι αρκετό! Θέλω να έχεις το θάρρος της γνώμης σου απέναντί μου. Να σταθείς μπροστά μου και να με διεκδικήσεις. Το ‘χεις? Αν όχι, άσε με ελεύθερη. Αν ναι, έλα να τρέξουμε παρέα στο λιβάδι. Να κυλιστούμε στα γρασίδια. Να γεμίσουν τα ρούχα μας πευκοβελόνες. Να κλειδώσουμε τους πάντες απ’ έξω. Να μείνουμε μόνοι μας. Να σε κοιτώ. Να με κοιτάς. Και να μην μας νοιάζει για κανέναν. Κι ας καταρρέει ο κόσμος. Κι ας διαλύονται τα κράτη. Εμείς θα είμαστε μαζί. Αλλά μόνο έτσι. Μόνο καθαρά και ξάστερα. Μόνο όλα. Ούτε λίγα. Ούτε μέτρια. Μόνο πολλά. Αν όχι έτσι, τότε γύρνα στην μαμά σου! Βολέψου με ημίμετρα! Μ’ εμένα ή θα είσαι καθαρός ή θα είσαι απών. Το ‘πιασες?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
