Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: βλέμματα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 βλέμματα
 Ν.Κ
 
Σε σενα παλιά μου ανάμνηση αφιερώνω και το τελευταίο γράμμα στους στίχους μου
σου δίνω κάθε κομμάτι του είναι μου και ας αποσυντεθεί δεν με νοιάζει
με πρόσκαιρα περάσματα στη ζωή περνώ τους μήνες μου
και με αόριστα λόγια τυπικά κλείνομαι σε αγκαλιές που μου αντέχουν μόνο για μερικές ώρες
σε δήθεν σ'αγαπώ σπαταλώ αυτό το βράδυ και το επόμενο θα αδειάσω πάλι
θα ρίξω και το τελευταίο γυαλί του εύθραυστου κόσμου μας να σπάσει και μετά θα το πετάξω στα ψεύτικα λόγια που έμειναν
Θα ραγίσω όλα τα δικά μας και θα κρατήσω μόνο τα εγώ μου και σε αυτά θα παραδοθώ
χωρίς τύψεις και ενοχές
Από σενα θα κρατήσω το τελευταίο σου βλέμμα , εκείνο που με μιας με συγκλόνισε
εκείνο που με ανέβασε στους ουρανούς και στο τέλος στην κόλαση με πέταξε...








περιμένω τα σχόλιά σας...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Άηχος
12-10-2016 @ 20:43
Μέσα σε λίγες προτάσεις, όλη η πίκρα και η απογοήτευση
της ψυχής, αλλά και οι μεγάλες αλήθειες του εσωτερικού
κόσμου, του μυαλού και των συναισθημάτων !!

Κράτα ότι μπορείς, κάποτε θα είναι γλυκές ίσως αναμνήσεις!!!
Μαυρομουστάκης
12-10-2016 @ 20:49
Κατάθεση ψυχής με λόγια που ακουμπάν στην καρδιά
και γράφονται άμεσα, χωρίς χρονοτριβή και σκέψη
γιατί τότε θ' άπτονταν στο μυαλό και θα λέγονταν
λόγια μυαλού και θα έχαναν τη ζέση
με την οποία είναι ντυμένα.

Μένω στο: "θα ραγίσω όλα τα δικά μας και θα κρατήσω μόνο
τα εγώ μου και σ' αυτά θα παραδοθώ, χωρίς τύψεις και ενοχές"
Έτσι!!!
Η ζωή έχει πολλούς κρυμμένους θησαυρούς
από μας εξαρτάται πόσους και ποιούς θ' ανακαλύψουμε.
Άνθρακες ο ένας, μπορεί διαμάντι ο επόμενος.
Εγώ δε θα έμενα στον άνθρακα!
oneiropola
12-10-2016 @ 21:07
Σταυρουλα μου κραταμε ολες τις γλυκιες αναμνησεις γιατι τις ζησαμε , αυτες εχουν ενα κοματι απο μας και πάμε με παρακάτω , θα ερχουν κι αλλες , αυτο μονο να σκέφτεσαι ::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
Κων/νος Ντζ
12-10-2016 @ 21:42
Από σενα θα κρατήσω το τελευταίο σου βλέμμα , εκείνο που με μιας με συγκλόνισε
εκείνο που με ανέβασε στους ουρανούς και στο τέλος στην κόλαση με πέταξε...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-10-2016 @ 22:07
Τι να γραψω τωρα εγω η φτωχη, Αηχος, Χαραλαμπος, Μιμη.....ρε παιδια αφηστε και τιποτα για μενα, πλακα κανω μου αφηνουν τη χαρα που διαβασα το ποιημα σου και τη χαρα που πηρα απο τα υπεροχα σχολια τους, καλο βραδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
john_karaha
12-10-2016 @ 23:04
Σ' αυτά πνίγονται όσοι δεν έμαθαν από θάλασσα και από κολύμπι.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο