Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ενα δοντακι εμεινε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130868 Τραγούδια, 269480 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ενα δοντακι εμεινε
 Ευχαριστω φιλαρακια, ισως θα εχετε σκεφτει πιο ειναι το σημαδι της φτωχειας που βλεπουμε παρα πολυ συχνα.....ενα στομα με χαλασμενα δοντια η και καθολου δοντια.
 
Μανα, αποψε σε κοιτω και εχω μια λυπη
τον ισκιο σου αποζητω, μανα, πολυ μου λειπει

Φωτογραφια σ` εχω εδω, σε μια χρυση κορνιζα
μαζι με το πατερα μου, ποτε μου που δεν ειδα

Γριουλα, σε θυμαμαι εγω, να λιαζεσαι στον ηλιο
ησουν μικρουλα, μια σταλια, τη φτωχεια ειχες φιλο

Εκει στη καρεκλιτσα σου, μπροστα στο μπαλκονακι
τα χερια στη ποδιτσα σου, εγελαγες λιγακι

Εβαζες το χερακι σου, το στομα, να σκεπασεις
ενα δοντακι εμεινε....ντρεποσουν να γελασεις

Οταν ο Πιπης με χαρα, σε ποτιζε κρασακι
γελουσαν τα ματακια σου.....φαινοταν το δοντακι

Τα χερια σου τα κοιταγα, που τοσο ειχαν κοπιασει
σταφιδιασαν με το καιρο, μανα, ειχαν αγιασει

Θυμαμαι το γελακι σου, με υφος πονηρο
ησουν σαινι μανα μου, στα νιατα σου θεριο

Οταν μας εβλεπες μαζι, ολα σου τα παιδια
μιλαγες, μανα λαλαγες, ειχες χρυσαφικα

Τωρα το μπαστουνακι σου, γριουλα μου το κοιτω
πλαι στο κρεβατι μου, το εχω φυλαχτο

Και τη τσατσαρα μανα μου, την εχω θησαυρο
μαζι και τα στεκακια σου, σκυβω και τα φιλω

Δεν μ` αφησες μαλαματα, ουτε δαχτυλιδια
μ` αφησες , ηθος και αρχες, πολυτιμα στολιδια

Εγω τα κληροδοτησα, στον εγγονο σου Γιαννο
θα`ρθω μια μερα να σε δω, παρεα να σου κανω

Πιπης....ο λατρεμενος μου αδερφος
τσατσαρα.....η χτενα
στεκακια.......τσιμπιδακια για μαλλια


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
aridaios
18-10-2016 @ 01:24
Θυμαμαι το γελακι σου, με υφος πονηρο
ησουν σαινι μανα μου, στα νιατα σου θεριο

Οταν μας εβλεπες μαζι, ολα σου τα παιδια
μιλαγες, μανα λαλαγες, ειχες χρυσαφικα
::sneak.:: ::love.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ
18-10-2016 @ 07:07
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
18-10-2016 @ 09:04
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Συγκινητικό....
χωρίς λόγια
18-10-2016 @ 10:08
Ωραίο!
ταπεινος ναρκισσος
18-10-2016 @ 11:24
Αληθινά εγκάρδιον σε τούτη της πένητας την εποχήν ! ! !
Μαρία Χ.
18-10-2016 @ 13:37
Τόσο μα τόσο τρυφερό ! Να είσαι καλά να τη θυμάσαι κορίτσι μου !!! ::love.:: ::hug.:: ::yes.::
errikos_rwot
18-10-2016 @ 14:01
Υπέροχο!!!
::smile.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
18-10-2016 @ 14:28
Ωραίο!
::hug.::
**Ηώς**
18-10-2016 @ 14:34
Εβαζες το χερακι σου, το στομα, να σκεπασεις
ενα δοντακι εμεινε....ντρεποσουν να γελασεις....
τί μου θύμισες τώρα...
γυναίκες με την περηφάνεια, την ευγένεια
και τη κρυφή τους δύναμη κρυμμένη στη ντροπαλοσύνη
παρά τη φτώχεια τους.. ::love.:: ::love.:: ::love.::
gouvi
18-10-2016 @ 14:38
Γλυκό, τρυφερό και συγκινητικό!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
18-10-2016 @ 17:41
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
18-10-2016 @ 17:41
::kiss.:: ::up.:: ::kiss.::
ακριτας
18-10-2016 @ 19:37
Συγκλονιστικό !!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
john_karaha
18-10-2016 @ 22:09
Αναζήτηση και υπόσχεση επικοινωνίας.
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-10-2016 @ 23:30
Σας ευχαριστω απο καρδιας γιατι ηταν πολυ προσωπικο το ποιημα, καλο ξημερωμα ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο