| |
Ένα όμορφο μυθιστόρημα θα ξεκινούσε με μας
εκείνη την όμορφη και ζεστή μέρα του ιούλη, που καθόμασταν δίπλα στη θάλασσα, σε εκείνο το ύψωμα, θυμάσαι, και σου διάβαζα λίγο από το βιβλίο σου
-πόσο μου άρεσε να σου διαβάζω!
Σου διάβαζα και εσύ κοιμόσουν ελαφρά κάτω από τις απογευματινές ώρες
και αφού σε περιποιήθηκα, μπήκα στη θάλασσα να ξεπλυθώ
δεν πήγαινα μακριά, να μη με ψάχνεις
ήμουν τόσο ευτυχισμένη
με πήρες από το χέρι και με κράτησες
είχα χάσει τον εαυτό μου , ή μάλλον καλύτερα έιχα γνωρίσει έναν εαυτό πολύ διαφορετικό
κακό, μα δικό μου
και τον αγάπησες, ακόμα και αυτό
αλλά δεν ήσουν δίκαιος ύστερα
βέβαια ποιος είναι στον έρωτα
αλλά δε θα μετρήσω τους λογοτεχνικούς ή ποητικούς ερωτες, γιατί έπειτα θα τρελαθώ αληθινά
να ξέρες πόσο με λεηλατεί αυτές τις μέρες
το βλέμμα σου έχει καρφωθεί στη σκέψη μου
εκείνο το βλέμμα που έπαιρνες όταν απαιτούσες από με τη συγχώρεση
-μα ποιος άνθρωπος απαιτεί τη συγχώρεση
και έπειτα ποιος άνθρωπος την παραδίδει απύθμενα στον εντολέα του
ακόμα αυτό το βλέμμα, μπορεί να με παγώσει
να μηδενίσει κάθε προσπάθει λογικής και ευθυγράμησης που χτίζω καθημερινά
επένδυσα στη ψυχική μου ορθότητα, τον εκμηδενισμό και τη λύτρωση των παρελθοντικών βιωμάτων και στην εγρήγορση των τωρινών και παρόντων στιγμών
ποιος έζησε με τον έρωτα για να ζήσω εγώ;
αναλογίζομαι πως οι στιγμές περνούν και πως μόνη θα μοιράζομαι τις σκέψεις μου
και δε βρίσκω ανοιχτά μυαλά να μοιραστώ τους συλλογισμούς
και τις αμίλητες βραδιές μου
την ησυχία μου
το βασικότερο πρόβλημα όλων των περασμένων εραστών είναι πως κανείς δε μπορεί να δεχθεί τη σιωπή, την απέραντη σιωπή
ιδού το μεγαλύτερο πρόβλημα- να μην ανέχεσαι τη σιωπή
ίβρυς θαρώ πως είναι
και δεν είμαι καθόλου πρόθυμη μείτε να εξηγήσω μείτε να μετριάσω
ξέρεις χθες παρήγγειλα έναν καφέ μέτριο, και μου στοίχησε πολύ τόσο στο άκουσμα τόσο στη γεύση
μα ποιος μπορεί να πιει έναν καφέ μέτριο;
και τώρα πλέον ούτε γράμμα λαχταρώ ούτε τη θάλασσα πλησιάζω...
κορέστηκα από τη θάλασσα
από τα κύματα, τη βουή αλλά κυρίως από την κίνηση
συνειδητοποίησα πως με ενοχλεί αυτή η διαρκούμενη κίνηση
με ζαλίζει
όπως με ενοχλούν οι άσκοποι διάλογοι, οι άσχημοι ήχοι και η απουσία της μυρωδιάς σου
με όποιον κι αν, όποιον κι αν φιλάω, όποιον κι αν αφήνω να μου ψυθιρίζει στο αυτί
σε κανέναν δε θα δοθώ γενναία
πάντα θα ζητώ αυτά που ποτέ δε ζήτησα από σένα
όχι για εκδίκηση ή από καημό
αλλά επειδή ποτέ δε θέλω να αγαπήσω ξανά με το είναι που αγάπησα εσένα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
