| |
Σαν φτάσεις στο σταυροδρόμι των ψυχών και των ονείρων,
ανέτρεξε τα σπλάχνα σου να βρεις και να τα περισώσεις.
Ότι έχει μείνει από την αλήθεια σου και τα κοσμήματα σου,
από τα λευκά μπουμπούκια των αισθήσεων σου και των ματιών σου τις φωτεινές τις κόγχες,
ξανά δώσε του την πρώτη την πνοή του πηγαιμού.
Εκείνη την πύρινη λάμψη που ζωντανεύει κάθε τι νεκρό και σάπιο,
κάθε τι καμένο και αλλοτριωμένο, νόθο και αρρωστημένο,
ξανά δώσε του το στοργικό φιλί σου, την όαση σου και τη φωτιά της δημιουργίας σου.
Αναγέννησε το στα χρώματα της ακοής σου, στα ακούσματα των χνότων σου,
στις οσμές των ματιών σου, στα πολύχρωμα ψηφιδωτά του εαυτού σου,
τα κεντημένα ολημερίς με τις κλωστές της ψυχής σου.
Γιατί είσαι πράγματι άξιος της αγάπης σου, άξιος στην πραγματικότητα του εαυτού σου,
άξιος στην μοναδικότητά σου, άξιος στην μοναδικότητα των συνανθρώπων σου,
άξιος στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, άξιος στην αλήθεια του Θεού.
Άξιος στην ζωή και στην αιωνιότητα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
