| |
Σ' ένα ασπρόμαυρο τοπίο θα κρυφτείς
Στα χίλια πρόσωπα στις χίλιες γλώσσες
Στη βιασύνη των καιρών να ξεχαστείς
Κι έτσι ανάμοιρα κι ανώνυμα θα ζεις
Όπως διάλεξαν να ζουν τόσοι και τόσες
Μ' ένα ανήμπορο κορμί ν' αντισταθεί
Σε λύσεις και προκλήσεις θα ενδώσεις
Η σκιά σου στο σκοτάδι θα χαθεί
Κι όταν κάποτε το βλέμμα σου σταθεί
Γι' όσα έκανες βαθιά θα μετανιώσεις
Εν' απόγευμα θολό βρετανικό
Στην αντανάκλαση του χωροχρόνου
Ένα πρόσωπο αθώο παιδικό
Σ' ένα γνώριμο οικείο σκηνικό
Θ' αποκτήσει την ανάμνηση του πόνου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
