Πέρασαν κάποιοι έρωτες που μου κάρφωναν βέλη
φαρμάκι με πότισαν αντί να στάζουν μέλι
κι έκανα τη θητεία μου στην κρύα φυλακή μου
έκρυβα την αλήθεια μου βαθιά μες στην ψυχή μου
Τη μέρα που σε γνώρισα μου άλλαξες τη μοίρα
και τη ζωή μου που σβήνε ξανά στα χεριά μου πείρα
με όλα όσα μου ‘ταξες με έκανες να ραγίσω
σαν το Θεό ‘ αγάπησα προτού καν σε γνωρίσω
Ποια μοίρα αρά σε έστειλε στην άδεια τη ζωή μου
που σαν κερί τρεμόσβηνε δειλά στην προσευχή μου
το ύφος το ερευνητικό που πάγωσε το αίμα
μα το νιώσα πως μ’ αγαπάς το διάβασα στο βλέμμα
