| |
Δύο χρόνια αντικρίζω το ίδιο μοτίβο
Ένα γκρίζο τοπίο με μπορντό πινελιές
Απο την πρώτη στιγμη είχες καταλάβει τα αισθήματα μου
Το πως χτυπάει για σένα σαν τρελή η καρδιά μου
Κι όμως δεν χάθηκες κράτησες μαζί μου επαφές
Κάτι παραπάνω από τυπικές
Θα μπορούσα τώρα πια να σε μισώ
Γιατί με άφησες να σ'άγαπω
Χτυπάει η καρδιά μου και δεν ξέρω τι να της πω
Δεν ντρέπομαι το παραδέχομαι και το δέχομαι
Την αγάπη μου κρύβω φτάνει κοντά σου να μείνω
Σε απόσταση αναπνοής
Να σ'αντικρίζω να παίρνω θάρρος μα το εχω μέσα μου βάρος
Και βουλιαζω σε ωκεανό σιωπής
Την αγάπη μου κρύβω γροθιές τα χέρια μου σφίγγω
Τα χείλη μου ματωνω να μην σου πουν το σ'αγαπώ
Κι απ τη ζωή μου για πάντα εξαφανιστείς
Κάπου κάπου χάνεσαι μα ύστερα πάλι πιανεσαι
Από κάτι μικρό και βλέπω μηνυμα στο κινητό
Το ίδιο έργο ξεκινά ξέρω θα το δω ξανά
Κάτι ανάμεσα σε φαντασίας και ερωτικό
Σαν τσιγάρο σβήνω τον εγωισμό
όπου και να σαι τρέχω να σε βρω
Μα θα μπορούσα τώρα πια να σε μισώ
Γιατί με άφησες να σ'άγαπω
Χτυπάει η καρδιά μου και δεν ξέρω τι να της πω
ΚΕΣΚΙΝΟΓΛΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ 02/11/2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
