Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δικα σας τα μπαλωματα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130895 Τραγούδια, 269484 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δικα σας τα μπαλωματα
 Καλη Κυριακη φιλαρακια, το ποιημα ειναι της φυγης......καιρο εχω να ταξιδεψω, εως το πρωι θα εχω φυγει........
 
Ν` ανεβαινα σ` ενα βουνο, με τη κορφη στα υψη
οτι ποναει να ξεχνω και οτι μου`χει λειψει

Να σας κοιτω απο ψηλα, διολου να μη με νιαζει
αν ζειτε ολοι σας καλα, η εχετε μαραζι

Θ απαρω μια βαρια προβια, γλυκα να με ζεσταινει
τ` ανθρωπινα θ` απαρνηθω, πληγες στην οικουμενη

Θα βοσκω, χιλια προβατα, θα εχω και ενα σκυλο
μια καλυβα, στρωμα μου, γερακι θα` χω φιλο

Μια γκλιτσα θα` χω να κρατω, να σαλαγαω προβατα
θα σας ξεχασω ολους σας, δε θα θυμαμαι ονοματα

Αητους περηφανους, θα εχω συντροφια
μεσα στη καλυβα μου, θ` αναβω μια φωτια

Φλογερα θα` χω σκαλιστη, γαλα, απο τα γιδια
ουτε ποτε θα νοσταλγω, τ` ανθρωπινα ταξιδια

Χιλια, δικα μου χειμαδια, ζωη, χωρις παπλωματα
στα προβατα μου, θα μιλω, δικα σας τα μπαλωματα

Μπαλωματα, τουτης ζωης, που μ` εκαναν να φυγω
εριξα πετρα πισω μου, τ` αδικο ν` αποφυγω

Βουνα θα εχω συντροφια, αγριμια θα` χω φιλο
μητε χαιρετισματα, εγω δε θα σας στειλω

Τα διαβαταρικα πουλια, αδερφια θα τα κανω
να μου μιλουν τραγουδιστα, στα συννεφα επανω

Τα βραδυα, θα τυλιγομαι και θα κοιταω τ` αστερια
μες στη ζεστη μου τη προβια, μακρια απ` τη μιζερια

Απ` τη κορφη εκει ψηλα, κατω θα αγναντευω
και στα δικα σας βασανα, ποτε δε θα κατεβω

Αγαπες, αν μου λειψουνε, του ερωτα το χαδι
μπορει να κλαψω, θα μιλω, μονη μου στο σκοταδι

Αν θυμηθω τ` ανθρωπινα, τα γιδια.... θα κοιταζω
βαθειες πληγες μ` ανοιξατε, μια φωνη θα βαζω

Ανθρωποι!!! με πληγωσατε, εσεις ειστε θερια
στη γη τιποτα δεν αλλαζε κιας αναβα κερια

Εδω στις πετρες καθομαι και ολο συλλογουμαι
λογο δε δινω πουθενα, ουτε, απολογουμαι

Ελευθερη, σαν αητος, θα αναπνεω αερα
το σκυλο μου θα αγαπω, αλλα και τη φλογερα

Ενα σκοπο, μια μουσικη, ισως και να σας στειλω
ευτυχισμενη ειμαι εδω, εχω τον ηλιο φιλο

Αν, δε το λαβετε ποτε, καθολου δε με νιαζει
σαπισε, η κοινωνια σας....τιποτα, δεν αλλαζει

Αν, στη ζωη διψασατε, δεν βρηκατε πηγη
παρ`τε μια γκλιτσα και προβια, βουνα....εχει ολη η γη.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Ταξίδια
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
06-11-2016 @ 00:37
Ανθρωποι!!! με πληγωσατε, εσεις ειστε θερια
στη γη τιποτα δεν αλλαζε κιας αναβα κερια

::up.:: ::up.:: ::up.::
CHЯISTOS P
06-11-2016 @ 00:41
Είσαι απίθανη πανάθεμάσε ! ::up.:: ::love.::
Μαυρομουστάκης
06-11-2016 @ 10:07
Φοβερή βουκολική ποίηση που ταυτόχρονα
ρίχνει δυνατή γροθιά στο στομάχι όλων μας!
Ένα δριμύ κατηγορώ στα κακώς κείμενα!!!!
Γεωργία....Φεύγε και ΕΥΓΕ!!!!
**Ηώς**
06-11-2016 @ 12:47
::love.:: ::theos.:: ::theos.:: όπως τα γράφει ο Χαράλαμπος!!!!!!!!!!!
άκου και μια αγαπημένη φωνή!
https://youtu.be/LKroVUPOwtw
Γεδεών
06-11-2016 @ 13:46
Αν, δε το λαβετε ποτε, καθολου δε με νιαζει
σαπισε, η κοινωνια σας....τιποτα, δεν αλλαζει

Αν, στη ζωη διψασατε, δεν βρηκατε πηγη
παρ`τε μια γκλιτσα και προβια, βουνα....εχει ολη η γη.

Πανέμορφη η ποιητική περιγραφή σου!!!
rania.foka@yahoo.co.uk
06-11-2016 @ 17:36
φοβερό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο