Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο αγέρας ο δικός μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο αγέρας ο δικός μου
 
Άνοιξε ο Αίολος τον ασκό στις γειτονιές του Κόσμου
ανεμογδάρτες φύσηξαν, δαίμονες της οργής
αφιονισμένοι, σκοτεινοί, μα ο αγέρας ο δικός μου
είναι η αύρα της δροσιάς, άγγελος της στοργής.

Γέμισαν του Βορρά οι καρδιές ψύχρες και παγωνιές
στο Νότο χάδια φύσηξαν, ανέμου στοργικού
ο ήλιος ανθοστόλισε φιλότιμες γωνιές
μα ο Βορράς στα σπάργανα, στο λίκνο του Κακού.

Μίαν αυγή διάσημη, το χάρτη παρα-χάραξαν
Λέσχες αρίων κι όρισαν της Γης το πεπρωμένο
παράμερα οι Άθεοι και οι Θεοί την άραξαν
κι εκστασιασμένοι εστίασαν με βλέμμα πετρωμένο.

Το κλίμα ήταν άσχημο, εβγήκαν τα μαχαίρια
ελέχθησαν φωνήεντα και ήταν όλα σύμφωνα
το ρίσκο αξιολογήθηκε και δόθηκαν τα χέρια
οι αέρηδες μοιράστηκαν και φτιάξαν δύο Σύμφωνα.

Στη μια στρατιά συμπνεύσανε η άγρια Τραμουντάνα
ο Σκίρων, ο Απηλιώτης κι ο Γραίγος ο Ευροκλύδωνας*
στην άλλη ο απαλοζέφυρος, η Όστρια η βροχομάνα
ο ευδύναμος Σορόκος κι ο Λίβυος θερμοσίφωνας**.

Σημίτες κι άλλοι ζάμπλουτοι, οι βασιλείς προσκλήθηκαν
στα όρια ψευδοκράτους κ' η Ειρήνη αφοπλισμένη
οι δυο στρατιές υπόγεια κι ανέντιμα προκλήθηκαν
κ' οι στρατηγοί τους φύσηξαν το: "αέρααα" οργισμένοι.

Αστράψανε και βρόντηξαν και ανεμοτραβήχτηκαν
τα νέφη ανταριάσανε, πέρα δώθε για ώρες
εισπνεύσανε, εκπνεύσαν και θυελλοδομπλέχτηκαν
στη Γη όμως μαίνονται φωτιές, στη Γη ελλοχεύουν μπόρες.

Δρουν στα πελάγη κύματα, στο Εμείς λυσσομανούν
ζεστές καρδιές, σεμνά κορμιά , δεντριά ξεριζωμένα
ζουν στα τενάγη θύματα, στο Εγώ λιμοκτονούν
στις σάρκες τους καρφώνονται κεντριά ξελιγωμένα.

Μα γω είμαι αέρας στοργικός, πραότητα χαρίζω
τη νηνεμία στην καρδιά και στο μυαλό το κάλμα
πνέω στης Γης τις γειτονιές και τους ζευγίτες χρίζω
αύρες μου και τις εμ-φυσώ για το Καλό τους άλμα.


*= Ο Γραίγος πιθανόν να ταυτίζεται με τον αρχαίο ευροκλύδωνα
**= ο Λίβας προέρχεται από τη λέξη λιψ (Λίβυος)
Πηγή η Βικιπαίδεια
σίφωνας είναι ο σίφουνας


11/11/2016



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είμαι αξιών προασπιστής κι έχω καθήκον, χρέος, να είμαι αγνός, ανθρωπιστής κι ως Έλληνας ωραίος...
 
Μαυρομουστάκης
20-11-2016 @ 10:54
Καλημέρα!!!
Ο τίτλος γράφτηκε σε πρώτο ενικό μιας και το ποίημα
απευθύνεται στον καθένα μας (συμπεριλαμβάνω
και τον εαυτό μου), αφού όλοι μπορούμε να προσφέρουμε
πολλά όμορφα συναισθήματα στον πλησίον μας.
Ο καθένας από το δικό του μετερίζι μπορεί ν' αλλάξει
τα άσχημα συναισθήματα με όμορφα και το Εγώ να το μετατρέψει σε Εμείς!
Το Εμείς βάλεται.
Όσοι προσπάθησαν να ενώσουν τους ανθρώπους
και να φέρουν αγάπη και ειρήνη στις καρδιές τους βρήκαν τον θάνατο.
Γνωστή η μακάβρια αυτή λίστα.
Αν ο καθένας κάνει αυτό το Καλό άλμα, ο δικός μας κόσμος θα γίνει πιο τρυφερός.
Όσο για τους μεγαλοσχήμονες εκεί στον παγωμένο Βορρά, με τις παγωμένες καρδιές
ας μείνουν στην πλούσια κόλασή τους...
κι εμείς στις ηλιόλουστες, γωνιές μας, με τα νησιά και τις δαντελένιες ακρογιαλιές μας.
Στον επίγειο παράδεισό μας...

Αν δε το αντιληφθήκατε η πέμπτη στροφή και οι τρεις πρώτοι στίχοι
της έβδομης αποτελούν ας πούμε το εύθυμο στοιχείο που ενώνουν
τις προηγούμενες με τις επόμενες δραματικές στροφές.
Όπως ακριβώς θα συνέβαινε σε μια δραματική κομεντί.
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-11-2016 @ 11:25
Εχεις απόλυτο δίκιο Χαράλαμπε!
Πολύ δυνατή η δημιουργία σου και συμφωνώ
επίσης και με το σχόλιό σου !!!!!
Κων/νος Ντζ
20-11-2016 @ 11:30
Το κλίμα ήταν άσχημο, εβγήκαν τα μαχαίρια
ελέχθησαν φωνήεντα και ήταν όλα σύμφωνα (Ja Wohl)

Δρουν στα πελάγη κύματα, στο Εμείς λυσσομανούν...

ζουν στα τενάγη θύματα, στο Εγώ λιμοκτονούν...

Το λιγότερο που μπορώ να σου γράψω Χαράλαμπε είναι
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

Μα γω είμαι αέρας στοργικός, πραότητα χαρίζω
τη νηνεμία στην καρδιά και στο μυαλό το κάλμα
πνέω στης Γης τις γειτονιές και τους ζευγίτες χρίζω
αύρες μου και τις εμ-φυσώ για το Καλό τους άλμα.

Είναι τόσο περιεκτικό, μελετημένο και καλογραμμένο!

::1255.::::1255.::::1255.::::5156.::::4076.::::4076.::
Νέτα-σκέτα
20-11-2016 @ 11:49
::up.:: ::up.:: ::vlax.::
smaragdenia
20-11-2016 @ 11:57
ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ! !!!!!! ::up.: ::up.:: ::up.::
Άηχος
20-11-2016 @ 12:17
Ο αυτοσχολιασμός επεξηγεί επακριβώς την θεματολογία και το μόνο
που απομένει είναι η επιβράβευση του ποιητή για την υπέροχη
δημιουργία του.
Εντούτοις θα ήταν άδικο να μην σχολιαστεί και η ορθότητα του θέματος
που χαρακτηρίζει τον ψυχισμό του δημιουργού.
Εν κατακλείδι Μπάμπη, έγραψες και πάλι υπέροχα.

**Ηώς**
20-11-2016 @ 13:03
Μίαν αυγή διάσημη, το χάρτη παρα-χάραξαν
Λέσχες αρίων κι όρισαν της Γης το πεπρωμένο....
Οι στίχοι της Δημιουργίας σου Χαράλαμπε είναι ο αιώνιος ήχος
μιας καμπάνας που ηχεί στην καρδιά μας....
Η κατάρρευση του πολιτισμού έφερε την ισοπεδωση και η παγκοσμιοποίηση σήμερα λυμαίνεται το εμείς όπως γράφεις....
«Όσοι προσπάθησαν να ενώσουν τους ανθρώπους
και να φέρουν αγάπη και ειρήνη στις καρδιές τους, βρήκαν τον θάνατο.
Γνωστή η μακάβρια αυτή λίστα.....»
συμφωνώ με τον προλαλήσαντα και καλό φίλο Άηχο περί του ψυχισμού του δημιουργού!
καλημέρα με φως! ::theos.::
maikgltks
20-11-2016 @ 13:20
Χαράλαμπε, από τα πιο δυνατά κομμάτια σου, πιστεύω!
Είναι πραγματικά πολύ δυνατή και προσεγμένη η εναλλαγή στιχομυθίας περικλειόμενη από τα νοήματα τα οποία θέλεις να αναγάγεις και το κατάφερες άριστα!
Οι επεξήγηση σου πολύ μεστή και βοηθάει τον αναγνώστη να εντρυφήσει στο είναι της δημιουργίας σου!
Το μόνο που μπορώ να πω είναι θερμά συγχαρητήρια! Μπράβο!!! ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Ιστιοπλόος
20-11-2016 @ 16:08
Αξιόλογος στίχος
αξιόλογου ποιητή!!!!!!!!!!!!!!!!


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιστιοπλόος
20-11-2016 @ 16:08
Αξιόλογος στίχος
αξιόλογου ποιητή!!!!!!!!!!!!!!!!


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Rannia . k
20-11-2016 @ 16:49
Καταπληκτικό Χαράλαμπε!!!
Την καλησπέρα μου και χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια για τους στίχους μου!!! ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
20-11-2016 @ 17:31
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-11-2016 @ 21:52
Ανοιγω τουτο το υπεροχο και καταστροφικο συναμα κουτι βραδυ, αρχιζω ννα διαβαζω σχολια, χαιρομαι......μετα σκεφτομαι τα ειπαν ολα τα φιλαρακια, δεν εχω κατι πολυ αλλιωτικο να γραψω, μα ευγνωμονω την ωρα που ανακαλυψα το site μας, εγινα πλουσιοτερη ευλογημενοι να ειστε ολοι με τη πενα της ψυχης σας, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Μαυρομουστάκης
20-11-2016 @ 22:14
Σας ευχαριστώ όλους και εσάς που με διαβάσατε χωρίς σχόλιο και εσάς που αφήσατε τα σχόλιά σας.
Ιδιαίτερα ευχαριστώ τους: Κώστα, Δημήτρη, Φωτεινή και Μιχάλη.
Δημήτρη, Φωτεινή και Μιχάλη σας ευχαριστώ που τρυπώσατε στον ψυχισμό μου! Με κολακεύει αυτό!!!
Rannia. k εγώ σ' ευχαριστώ για τους ωραίους στίχους σου που μας προσφέρεις!!!
Καλό βράδυ σε όλους κ όλες σας!!!
heardline
20-11-2016 @ 22:45
Εγώ Χαράλαμπε θα σου πω την δική μου άποψη για το ποίημα.

Προσπάθησε αν θέλεις δε, να μη παρεξηγηθείς, όσο να κατανοήσεις την άποψή μου και να την μελετήσεις.

Γράφεις ωραία, δεν αντιλέγω και όπως υποκειμενικά έχεις την ευχαρίστηση.

Όμως πιστεύω, θεωρώ, νομίζω, ότι οι πολλές δύσκολες και μη εν χρήσει στη καθομιλουμένη, λέξεις σου, απαιτούν κοπιώδη διαδικασία από τον αναγνώστη.

Αν ο αναγνώστης κατευθύνεται στο λεξικό του για την κατανόηση της σημασίας των λέξεών σου, θα παύσει κάποια στιγμή την ολοκλήρωση της ανάγνωσης του έργου σου.

Οι λόγοι του τρόπου συγγραφής είναι δικοί σου κι αναφαίρετοι, όμως εγώ πιστεύω όσα σου προανέφερα, ως κριτήριο συγγραφής ενός ποιήματος.

Ακόμη κι λέξεις, οι σχετικά δύσκολες, θα πρέπει να είναι ευρέως γνωστές στο κοινό, ώστε να μπορεί άνευ χρήσεως πάλι του λεξικού να κατανοήσει το έργο σου.

Δεν τα γράφω αυτά αντιδραστικά, με τρόπο μειωτικό. Γράφεις καλά κι έχεις δυνατότητες μεγάλες. Απλά το κρατούσα πολύ καιρό μέσα μου αυτό και άλλο δεν γινόταν να το κρύβω. Μα και ως θετική κίνηση προς σένα αποτελεί, αφού θέλει βοηθήσει, να συμβάλλει στο καλύτερο της πένας σου.

Θα ήθελα να το δεις φιλικά αυτό που γράφω κι όχι ως πείραγμα, που συνηθίζω να κάνω, σε περιπτώσεις πολλές εδώ μέσα, διότι κι αυτός ο τρόπος, του μερικού πόνου έχει θεραπευτικές ιδιότητες.

Ήδη σου έχω πει ότι δεν επαναλαμβάνεσαι και αληθεύει. Πολύ καλό στοιχείο ποιητή αυτό, μέγιστο, για την διαφορετικότητα των νοημάτων, που δίνει και το στίγμα του ανθρώπου με βάθος και πνευματικότητα.

Καλό βράδυ φίλτατε Χαράλαμπε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μαυρομουστάκης
20-11-2016 @ 23:34
Γιάννη σ' ευχαριστώ για τιϛ παρατηρήσειϛ σου.
Εννοείται ότι το βλέπω φιλικά και το εκτιμώ!
Εξάλλου εσύ έχειϛ πολύ μεγάλη εμπειρία, ενώ εγώ μόλιϛ πέρυσι
ξεκίνησα να γράφω.
Οι όποιεϛ παρατηρήσειϛ σου πάντοτε ευπρόσδεκτεϛ!!
Καλό βράδυ και σε σένα!!!
gkasf
21-11-2016 @ 09:30
Καλημέρα φίλε μου.Τι μπορώ να πω γι αυτό σου το πόνημα.Οι λέξεις όλες θα είναι πολύ φτωχές.Ότι θα μπορούσα να εκφράσω το έγραψαν οι προηγούμενοι και έχουν δίκιο. Γράφεις υπέροχα,καταπληκτικά.Δεν είμαι ούτε κριτής,ούτε αναλυτής.Απλώς όταν διαβάσω κάτι και αισθανθώ τις λέξεις μέσα μου και στα σωψυχά μου τότε λέω αυτό μου αρέσει και με τα δικά σου γραμμένα το έχω πάθει πολλές φορές.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!
**Ηώς**
21-11-2016 @ 10:02
στο καταθέτω ως ένδειξη συναδελφικής αλληλεγγύης
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=246534&step=3
Μαυρομουστάκης
21-11-2016 @ 13:33
Φωτεινή τα λόγια φτωχά μπροστά στην εμβρίθειά σου
και στα γραφόμενά σου!
Σ' ευχαριστώ για την καθοδήγηση!!!
Μαυρομουστάκης
21-11-2016 @ 21:24
gkasf με τιμούν τα λόγια σου τι να πω...
Σ' ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Χαίρομαι που οι δημιουργίες μου σε αγγίζουν.
Προφανώς πλέουμε στο ίδιο μήκος κύματος
μιας και το ίδιο συμβαίνει και σε μένα όταν σε διαβάζω.
adespotoi
22-11-2016 @ 22:01
δυνατό και κατανοητό το ποίημα σου,
λένε τον πολιτισμό καταπίεση, μα έφτασε στον Βορρά σε απάνθρωπα όρια. ::up.:: ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο