Μαυρομουστάκης
23-11-2016 @ 18:26 | Πολύ τρυφερό!!! | |
Κων/νος Ντζ
23-11-2016 @ 18:29 | Όντως πολύ τρυφερό!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Rannia . k
23-11-2016 @ 19:29 | Υπέροχο και νοσταλγικό Γιάννη!!!
Την καλησπέρα μου!!!
::smile.:: ::yes.:: ::smile.:: | |
rania.foka@yahoo.co.uk
23-11-2016 @ 19:41 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
oneiropola
23-11-2016 @ 20:22 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
Γιάννης Κατράκης
23-11-2016 @ 20:26 | Που βλέπαμε στον ουρανό τη νύχτα το φεγγάρι
και του φωνάζαμε κι’ οι δυο κοντά του να μας πάρει.
Να δούμ’ από ψηλά τη γη πως φαίνεται τα βράδια
Που έλεγες πως μ’ αγαπάς και με κερνούσες χάδια.
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-11-2016 @ 20:46 | Γιάννη μιλας για το Βαρώσι στηΚ ύπρο μας αυτό κάνει το ποίημα δυο φορές ομορφότερο και δημιουργεί σε όλους μας συγκίνηση και πικρίαΕιθε ο Θεός να βάλει το χέρι του να μη ζήσει ο λαός κι άλλα, καλό βράδυ. ::mad.:: ::mad.:: ::mad.:: | |
χωρίς λόγια
23-11-2016 @ 22:58 | Τρυφερό | |
 |
