Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131487 Τραγούδια, 269615 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επί ασπαλάθων
 Έγραψα ό,τι θα μπορούσε να αισθανθεί ο ίδιος ο Αρδιαίος, και τι ακριβώς θα μπορούσε να είχε περάσει και που κατέλειξε.
 
Επάνω στο βουνό,
λουλούδια που μυρίζουν
και από μακριά,
οι ασπάλαθοι γυρίζουν.

Κοίτα εκείνα τα φυτά,
με τα αγκάθια τα πολλά,
γεμίζω δέος σαν τα βλέπω,
γιατί θυμάμαι τα παλιά.

Ελπίδα σωτηρίας με γεμίζει,
ένας πόθος για ζωή
κι ας ξέρω τι με περιμένει,
τα ίδια πάλι ζω απ' την αρχή.

Ο Αρδιαίος είμαι εγώ,
τύραννος με αξία,
πελάγη, πόλεις κατακτώ
κι ανθρώπους βασανίζω.

Όχι, τώρα μετάνιωσα,
δεν είμαι πλέον έτσι,
μα απ' τα εγκλήματα αυτά,
παλτό μου έχουν πλέξει.

Με έδεσαν με μαστίγωσαν,
μου έγδαραν το τομάρι
κι εγώ αφού κατάλαβα,
ευχαριστούσα πάλι.

Μ' έσυραν στους ασπάλαθους,
με τρύπαγαν τ' αγκάθια,
το αίμα κύλαγε αργά
και δάκρυα απ' τα μάτια.

Θυμάμαι ακόμα την στιγμή,
που ήμουν σκοτωμένος,
από ανθρώπους και Θεούς,
ήμουν τιμωρημένος.

Στον ʼδη την πόρτα την χτυπούσα,
ήθελα να μπω, πονούσα,
μα δεν μου άνοιξαν αμέσως,
και ο βαρκάρης ζήτησε 2000 δραχμά.

Η ψυχή μου ποτέ δεν πέρασε,
στην πλευρά την άλλη,
εκεί ψηλά παρέμεινα,
κοιτούσα το σάπιο μου κουφάρι.

Επί ασπαλάθων ήμουνα,
νεκρός και πονεμένος,
για όσα έκανα μετάνιωσα,
μα οι Θεοί ούτε καταλαβαίνουν.

Σε χιόνι, σε κρύο, σε βροχή,
ζητώ απ' τον βαρκάρη,
να με πετάξει απέναντι,
εμέ τον φουκαριάρη.

Μα το σκυλί με τα τρία κεφάλια,
με άρπαξε με δάγκωσε, με έκοψε στα τρία,
το σώμα μου το πέταξε πάλι μακριά,
κοντά στους ασπαλάθους...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

1/11/2006
 
KTiNoS
12-06-2006
louloudia sta bouna den yparxoun ...
AGGE
12-06-2006
Εντάξει ρε παιδί μου! Δε λέμε και κανένα σπουδαίο λουλούδι. Καμιά μαργαρίτα, καμιά παπαρούνα, κάτι τέτοιο. ʼμα εσύ δεν έχεις δει τότε πες απλώς ότι η φαντασία οργιάζει.
mounopsira
12-06-2006
...επί ασπαλάθων!...ωραίος!
KTiNoS
13-06-2006
oute margarites exei :)
AGGE
13-06-2006
Εγώ έχω βρεί !!!! Αν και αυτό δεν έχει σχέση με την ουσία του ποιήματος. Αφού λες ότι δεν υπάρχουν, τότε πάρε το σαν φαντασία.
Chimaira
17-06-2006
αχα.αυτο το ποιημα νομιζω το εχει γραψει κ ο σεφερη.ς....ασχετο....στην τζια εχει ασπαλαθους κ εχω γδαρθει ασχημα!!!!
AGGE
20-06-2006
Έχει γράψει και Ο Σεφέρης ένα ποιήμα με τον ίδιο τίτλο αλλά με τελείως διαφορετικό περιεχόμενο. Από αυτόν εμπνεύστηκα το ποιήμα αυτό!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο