| |
Ουσίες, ουσίες και οπτασίες
σε κατευθύνουν σε ένα θέατρο νεκρό
να παίζεις ένα ρόλο, δύο ρόλους
σε ένα σκοτάδι με το σώμα σου γυμνό
Και εκεί, μονάχος να προσμένεις
το χειροκρότημα να σε ανεβάσει στα ψηλά
μα η σιωπή του θάνατου ασθμαίνει
και αλλόκοτα χτυπάει η άρρωστη καρδιά
Και τι μένει, η ελευθερία που νομίζεις
να αλητεύει σε ξεκούρδιστες κιθάρες
να χορεύει με φάλτσες νότες στο σανίδι
και να ζητιανεύει να της κάνουν χάρες
Ηθοποιέ εσύ, εσύ της ζωής μικρέ μου
μην περιμένεις των άλλων την ευθύνη
περπάτησε το γολγοθά που απομένει
χορεύοντας ζειμπέκικο στων ορισμών την δίνη
[I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
