| |
| | Μάνα |  | | | Καλημέρα καλά μου φιλαράκια, δεν προλαβα να διαβασω τις ομορφιές σας χθές, νιώθω ότι κάτι μου λείπει αν δεν διαβάσω τα ποιματά σας, ειδικά αν δεν απαντήσω στα σχολιά σας. Έρχονται μέρες γιορτινές, λίγο πολύ μας πιάνει μια μελαγχολία,. | | |
Μάνα
Βρήκα χθές τη τσατσάρα σου, στο βάθος στό συρτάρι.
Θυμάμαι, γριούλα, στο χωριό, στο κρεβατάκι σου καθιστή.
Να χτενίζεις τα μαύρα σου μαλλάκια.
Στα 80 και δεν είχαν ασπρίσει καθολου.
Τα μάζευες με επιμέλεια κι έβαζες τα στεκάκια σου.
Μια ιεροτελεστία.
Τα στεκάκια σου, που τα κρατώ πολύτιμο κληροδότημα, μαζί,
με τη μαγκουρίτσα σου, το φθαρμένο, μαύρο πορτοφολάκι σου
που μου άφησες για προίκα με 7 ολόκληρα ευρώ μέσα.
Τα 6 τα έδωσα στη Μιμόζα απο την Αλβανία που έχει 8 παιδιά
όμορφα σαν φεγγάρια.
Πήγαινες κούτσα, κούτσα στη κουζίνα να μαγειρέψεις στο Πίπη,
να του σιδερώσεις τα πουκάμισα...στη τρίχα, τον είχες
Με αυτοθυσία, σ` αγάπαγε μάνα ο Σπύρος, πολύ σ` αγάπαγε.
Μου λείπεις μάνα
Οταν έμεινες παράλυτη, απο λάθος των γιατρών, στα
χέρια μου, με εγκεφαλικό, ένα βράδυ που είχε ρίξει πολύ χιόνι
εδω στη Παλλήνη.
Όλοι έλεγαν ότι δεν καταλαβαίνεις τίποτα, πόσο λάθος έκαναν.
Εγω και η Μεταξία μας, το νιώθαμε.
Το πορτοφολάκι στο έβαζα κάτω απ` το μαξιλάρι.
ΣΕ ρώταγα...μάνα θέλεις λεφτά???
Αχ! αυτά τα λεφτά...
Σου γέμιζα κέρματα το πορτοφολάκι, κουδούνιζαν και
έλαμπαν τα ματάκια σου.
Παράλυτη, μ` άφησες να σε χαιδέψω, να σε φιλήσω
να σου λέω πόσο σ`` αγαπάω
Όσο δεν μ` άφησες, μια ζωή.
Γέλαγες που σε ντάντευε η Μεταξία μας
Για αυτή πεταγόσουν τις νύχτες, όλα τα χρόνια στη
Ν Φιλαδέλφεια που κοιμόμαστε, δίπλα.
Ηψυχή σου εν τρικυμία.....
Το δώσατε το παιδί στα 9του, να μάθει γράμματα,
να έχει καλύτερη ζωή, απο εμάς τα υπόλοιπα
Και στοιχιώσανε οι νύχτες σου.
Καταραμένη φτωχεια...
Σου έμεινε πιστή η Μεταξία μας μέχρι τη τελευταία σου πνοή.
Εγώ στο τέλος δεν άντεξα, εκείνη κι ο Τακης σε ντάντεψαν.
Κοιτώ απόψε τη τσατσάρα σου, σκέφτομαι τα ζαρωμένα
σου χέρια, τα χέρια της προσφοράς, τα ροζιασμένα χέρια
κι ήσουν μόνο 40 χρονών.
Το σκαμμένο προσωπό σου απο τις κακουχίες, το μεροδούλι
στα χωράφια του καθένα
Μα τα μαλλάκια σου μέχρι που έφυγες, η΄ταν νιάς κόρης.
Έχω τόσα να θυμάμαι μα πιο πολύ όσο ήσουν παράλυτη
μεγάλη γυναίκα πια, ήθελα να χωθώ δίπλα σου στο κρεββάτι
Και μια μέρα άκουσα τη Μεταξία μας να σε ρωτάει,
μανα να ξαπλώσω και εγώ μαζί σου.......
Βγήκα στη βεράντα και έκλαψα...πόσο έκλαψα...
Είμαι λίγο στεναχωρημένη γριούλα μου, δεν θέλω
κανείς να πατήσει τα όνειρα του εγγονού σου, κανείς......
Κρατώ προσευχή και εικόνισμα, τη τατσαρα σου
τη μαγκουρίτσα σου, το λιωμένο δαχτυλιδάκι, με τη κόκκινη
πετρούλα, στο είχε πάρει η μεγάλη, η Βενετσιάνα μας, το ενα ευρώ
και το ήθος σου μαζί με το σθένος σου
ΦΤΑΝΟΥΝ ΜΑΝΑ ΦΤΑΝΟΥΝ
Στείλε δυό ευχές απο εκεί ψηλά, μια ευχή στον εγγονο σου
και αλλη μια στα άλλα σου παιδιά και εγγόνια
Έλα ενα βράδυ στα ονειρά μου, να μου πείς ότι γαλήνεψες
ότι η Μεταξούλα μας σου γελά.
Πες μου και για το πατέρα.....
Αχ! ο πατέρας...που ποτέ δεν γνώρισα.....
Σ`αγαπά σε προστατεύει κυρά Μαριώ?
Δεν είσαι πια κλαράκι στον άνεμο
Ο΄Σπύρος μας είναι καλά στο χωριό
Του τηλεφωνώ και το νιώθω, μου λέει σ` αγαπάω
και γελάνε, ως και τ` αυτιά του.
Στόλισα το σπίτι γριούλα μου, λαμπυριζει όλο,
να χαρει ο Γιάννος και εμείς.
Μου λειπει όμως μάνα μου λειπει, η Μεταξια μας
37 χρονια δεν κάναμε ποτέ χωριστά Χριστουγεννα.........
Έβαλα 4 αγγελάκια δίπλα στη φωτογραφία της,
απεναντι μου στο κρεβάτι και της μιλω τα βράδυα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-12-2016 @ 01:20 | Τούτο το γραφτό ψυχής είναι αφιερωμένο στον αδερφό μου το Σπύρο που γιόρταζε χθές μαζί με τα ευχαριστώ μου που πάντα κοίταξε τη μάνα μας, να του πω νά ναι χιλιόχρονος σαν τις ελιές του που τόσο αγαπάει, Γεωργία ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Κων/νος Ντζ
13-12-2016 @ 07:26 | Ομορφιά ψυχής!
::1255.::::1255.::::1255.:: ::4076.::::4076.::::4076.:: | | oneiropola
13-12-2016 @ 08:04 | Μάνα !!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::kiss.:: | | annadrak
13-12-2016 @ 08:51 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΕΣΠΕΡΟΣ
13-12-2016 @ 10:00 | ::up.:: καλημέρα σας! | | rania.foka@yahoo.co.uk
13-12-2016 @ 10:59 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
13-12-2016 @ 15:49 | http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=67408
::hug.:: | | isidora
13-12-2016 @ 17:21 | πολύ τρυφερό !!! | | ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
13-12-2016 @ 17:52 | Η μάνα αναντικατάστατη,η τρυφερότητα της,η ζεστασιά της,η αγκαλιά της,δεν υπάρχουν ομορφότερα δώρα...εξαιρετικό και συγκινητικό!!! | | χωρίς λόγια
13-12-2016 @ 23:40 | !!!! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-12-2016 @ 23:44 | Σας ευχαριστώ απο καρδιάς ήταν πολύ προσωπική εξομολόγηση, μελό το ξέρω μα η ζωή φτιάχνει αυτές τις ιστορίες.....τα χρόνια που διανύουμε θα φτιάξουν πάλι μανάδες σαν την δικιά μου, πληγές που ξυπνούν και μας ακολουθουν μέχρι τα γηρατειά, είθε Θεέ μου να μη ζήσουν άλλοι άνθρωποι ότι έζησα....μα τούτο θέλει αγώνα...καλό σας ξημέρωμα, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
