| |
Εγώ εδώ
σ' ένα σπίτι που 'χει πάρει φωτιά
πάνω σ' ένα κρεβάτι γεμάτο χίμαιρες
κρατώντας στα χέρια μου
την πρώτη σου ανάμνηση
και τη ζωή μου χωρίς εσένα
που δε θέλω να δω .
Πάνω σε σπαθιά εναπόθεσα
τα γυμνά μου πόδια
για 'σενα
για να βρεθώ στην αγκαλιά σου
να σε μυρίσω
και να δω τη ζωή μου να γεννιέται
απ' την αρχή
σαν να μην υπήρξα ποτέ πριν σε γνωρίσω
κι ας ξέρω πως όταν στρίβεις στη γωνία
με προδίδεις.
Αυτή η φυλακή των ματιών σου
είναι η μόνη φυλακή που θα δεχόμουν
για τον εαυτό μου.
Από την πρώτη στιγμή που
σ' είδα
ξεχώρισα την ύπαρξή σου ανάμεσα
στις άλλες
ποτέ δεν είχα δει κάτι τόσο μαγικό.
Τι ειρωνεία άραγε
που είσαι όπως σε φανταζόμουν
κι όμως δε θα μπορέσω ποτέ να σε κοιτάξω
δίχως φόβο
Τι ειρωνεία που σου δίνομαι ολοκληρωτικά
μ' ό,τι μπορώ και έχω
κι ας ξέρω πως σε στοιχειώνουν άλλα χέρια
Τι ειρωνεία άραγε που ό,τι αγαπώ μ' όλη μου την ψυχή
είναι γραφτό πάντα να φεύγει μακριά μου ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
