| |
Έναν χειμώνα στον σταθμό
το τρένο περιμένω
να φύγω εγώ με τον συρμό
να φύγω απο'κει που μένω
Πιο δίπλα σε ένα παγκάκι
ενάς άντρας καθόταν
πως δεν με είδε προσποιόταν
μα εγώ τον ξανακοίταξα και έννιωσα σαν μου βάλανε στην πλάτη ένα παγάκι
Με φίλο μου έμοιαζε παλιό
που με τον καιρό είχα χάσει
δεν άντεξα άλλο δεν μπορώ
θυμήθηκα πως κάποτε υποσχεθήκαμε ο ένας τον άλλον ποτέ δεν θα τον χάσει
Είμασταν τέσσερα παιδιά
με μια φιλία δεμμένα
μια όμαδα είμασταν κάποτε
κοιτάζαμε τα τρένα
Τότε τον πλησίασα
μου μήλησε του μήλησα
και αντάμοθηκαν οι κολλητοί οι φίλοι
μετά απο χρόνια χορισμένοι οι καλύτεροι οι φίλοι!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
