Αντήλιασμα στη σκέψη μου, στ' αθέατο του Νου μου, απόκρυφο αστέρι μου, λάμψη ιδεατή μου
[align=left] [B] [I]
. . *~* Ακούς? *~*
Θέλω να καρφώσω τον συνειρμό μου
στα μάτια σου!
Κοίταξε με, θάλασσα πυρακτωμένη!
Στραγγάλισα τη ντροπή για να στο πω
κι ο έρωτας, απέκτησε τόλμη!
Νικήσαμε?
~Όταν μπει το μαχαίρι στη φωτιά
ερωτικό σημάδι θα μείνει
φλόγες ξεθεώνουν το σύμπαν.
~Αντήλιασμα στη σκέψη μου
στ' αθέατο του Νου μου
απόκρυφο αστέρι μου
λάμψη ιδεατή μου!
Η αξία της αγάπης είναι αμέτρητη
όπως το σύμπαν. Άυλη και ύλη!
Σκέψη και πράξη!
Όταν καταλάβει το κουτσό άλογο
την αγάπη, βγαίνει "πρώτο"
στη πίστα του ιπποδρόμου!
Πόσο χαμηλά σύρθηκες Αλήθεια μου
για να πάρεις "ύψος"!
Τα τρόπαια σου, η ταπεινότητα!
Μη κοιτάς το ψεύτικο δέντρο
με φανταχτερά στολίδια.
Άκουσε τους χυμούς στο κορφάρι!
Θα βρει τρόπο να εκφραστεί η αγάπη!
Σ' όλους τους κόσμους σ' όλες τις γλώσσες!
"Ακούς"?
. . * * Nikos D. Stoforos * *
