| |
μη με ξυπνας τωρα κοιμαμαι
μολις νυχτωσει θα σηκωθω
με εναν βαρυ σταυρο θα ερθω μεχρι τη πορτα σου
να ξεδιψασω
τωρα περναει ο καιρος και ολα μοιαζουν ψεμα
ανεμος στο διαβα του που ολα τα σκορπαει
σαρωνει μνημες και ψυχες
δεν σταυρωνει βλεμμα
μοναχος του πηαινει καθενας ως το δικο του τερμα
τη δυναμη οποιος διαθετει αρχιζει ξανα απο το μηδεν διχως του φοβου το κερμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
