| |
Μέσα στου ύπνου τη χολέρα ξεκοιλίζομαι
ζαλίζομαι απο αίμα κι απο δίψα
και όλο ψάχνω το ρυακί της απόγνωσης
και όλο βρίσκω την ελπίδα μα την φτύνω
Μέσα στης νύκτας την πικρία παραδίνομαι
σκοτάδι άπλετο μια σπίθα φεγγαρόφωτου
μ'αγγίζει μα δεν έχει αυτή τη δύναμη
να με κρατήσει πιο σφιχτά να με κρατήσει
Μα με του ήλιου τις ακτίδες ζωγραφίζω
και με τα σύννεφα την σβήνω την οργή
ίσως σε πρόλαβα να πάλι που σ'αγγίζω
κι όλο κοντά σου βρίσκομαι μα βρύζω
Κι ολο να ψάχνομαι στ'ονείρου την υπέρβαση
να αφουγκράζομαι τα μάτια μου να κλείνω
ψάχνω αιτία γυρεύω την απόφαση
πόσο θ'αντέξω την καρδία μου να ραγίζω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
