Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Srorm στον Ατλαντικό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130399 Τραγούδια, 269370 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Srorm στον Ατλαντικό
 anemologion.com
 
Ταξίδι στον Ατλαντικό, μια μέρα του χειμώνα,
η θάλασσα αγρίεψε κι ο άνεμος σφυρίζει.
Κάτι κακό θα κάναμε, στο πόρτο Λισαβόνα
κι ο Ποσειδώνας τιμωρός, τα δόντια του ακονίζει.

Τα κύματα θεόρατα, σκεπάζουνε τη πλώρη
κι ο Ναύτης κάνει προσευχή, κρατώντας το τιμόνι.
Αγκομαχάει το σκαρί, κρατιέται με το ζόρι
κι ο Καπετάνιος σκεφτικός, διατάζει τον Μαρκόνι.

Πάρε ραπόρτο γρήγορα, γιατί ο καιρός φουσκώνει
κι έχουμε μέρες αρκετές, να πάμε στη Βοστώνη.
Το πλοίο καρυδότσουφλο, παλεύει με το κύμα
και η ζωή μας κρέμεται, στο χάος μ’ ένα νήμα.

Η μηχανή ζορίζεται, το πλοίο προνευστάζει
κι ο Μάστορας στο στόκολο, καντήλια κατεβάζει.
Ο παπαγάλος στο κλουβί, βρίζει το ριζικό του,
που ένας Ναύτης στο Μαντράς, τον έκανε δικό του.

Σ’ αυτές τις ώρες του χαμού, ο νους μας αγριεύει.
Βρίζει Θεούς και δαίμονες και τον καραβοκύρη.
Μα σαν περάσει ο κίνδυνος κι η θάλασσα μερεύει,
κάνει το λάθος κι όλα αυτά, τα σβήνει με σβηστήρι.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
24-01-2017 @ 12:14
Ωραίο, Καββαδικό!
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
24-01-2017 @ 13:01
Ταξιδεύουμε μαζί σου !!!
Και συμφωνώ με τον Κων/νο!!
**Ηώς**
24-01-2017 @ 13:41
::rock.:: ::theos.:: ::theos.::
έξοχο Κωστή!
μου θύμισες ένα παλιό μου
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=103044&step=3
Oλύμπιος-Θεός
24-01-2017 @ 13:54
Εξαίσιο.. ::theos.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
24-01-2017 @ 15:06
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΒΑΛΣΑΜΟ
24-01-2017 @ 19:19
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
π.Σωτήρης
28-01-2017 @ 10:17
Τα κύματα θεόρατα, σκεπάζουνε τη πλώρη
κι ο Ναύτης κάνει προσευχή, κρατώντας το τιμόνι.
Αγκομαχάει το σκαρί, κρατιέται με το ζόρι
κι ο Καπετάνιος σκεφτικός, διατάζει τον Μα΄ρκόνι
Υπέροχο! Θαυμάσιο! Κατσπληκτικό! ::up.:: ::up.:: ::up.::
bill bozikis
02-02-2017 @ 16:50
Σ’ αυτές τις ώρες του χαμού, ο νους μας αγριεύει.
Βρίζει Θεούς και δαίμονες και τον καραβοκύρη.
Μα σαν περάσει ο κίνδυνος κι η θάλασσα μερεύει,
κάνει το λάθος κι όλα αυτά, τα σβήνει με σβηστήρι.

....Υπεροχοι ολοι οι στιχοι αυτος ομως με ταρακουνησε για πολλους λογους ! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο