| |
βεβαια
αυτά ήταν λόγια μιας ακμής
που ανάστροφα ξόδευε χαρτομάντηλα
σε νεκρύς πομπούς
σινιάλο στον ερχομό του βοηθού
κι αν ποτέ ακούσεις
άκου
θα δεις
υπάρχουν ροζ πρόβατα
στο βυθό της θάλασσας
κι ακόμη πιο κάτω
στα παγωμένα σου νερά
στον κήπο της -
φυλάει σκοπιά ο μεξικανός
επιβάτες στο χωράφι
ο κυρ- Μανώλης
ανάρωση
ντροπή
βαθειά υπομονή
νοσταλγία
απραξία
απαράδεκτος σκοπός
θα σε θυμάμαι
κανε ένα δώρο στον εαυτό σου
σκότωσέ με
σκότωσέ σε
όπως κι εσύ
έτσι και σήμερα
παλεύει το μεσημέρι
να βρεί χιόνι
στο ρολόι
στην ομορφιά της δύσης
στο αγαλματένιο σου αστραφτερό κορμί
υπόσχομαι
πως θα σε υποδεκτώ
σαν να σε βλέπω για πρώτη φορά
με μάτια ορθάνοιχτά
μέτωπο δροσερό, κατάλευκο
χαλαρωμένους ώμους
στο άκουσμα μιας αμοιβάδας
ο γιαλός μας περιμένει
άκου
εκεί τραγουδούν
πάμε?!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
