Νικηφόρος Ουρανός 38
30-01-2017 @ 08:32 | Αρπαζω τη κιθαρα μου του γλυκοτραγουδω
φωτοβολει λικνιζεται κι αρχιζει τον χορο.
Στο σύνολό του, μια ποιητική ομορφιά!
Καλή εβδομάδα, Βασίλη!
| |
ΛΥΔΙΑ_Θ
30-01-2017 @ 08:35 | Τωρα λοιπον καταλαβα γιατι ειμαι μοναχος
γιατι ποτε τον Ερωτα δεν μπορεσα να βρω
πριν τον γνωρισω χαθηκε τωρα μοναχος ζω !
Oμορφο !!!! ::yes.:: ::hug.:: | |
Κων/νος Ντζ
30-01-2017 @ 09:29 | Ωραίο! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Γιάννης Κατράκης
30-01-2017 @ 09:34 | Πολύ όμορφο ...
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Faber-Castell
30-01-2017 @ 12:39 | ::scare.:: σκιάχτηκα λίγο αλλα καλό είναι | |
Δημήτρης Ιατρού
30-01-2017 @ 14:51 | Το τελευταίο τρίστιχο δεν χρειαζόταν. Μέχρι αυτό το νόημα ήταν αισιόδοξο. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
π.Σωτήρης
30-01-2017 @ 15:33 | ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
bill bozikis
30-01-2017 @ 16:27 | Κ. ιατρου σας ευχαριστω για το σχολιο σας.Εχετε δικαιο , ομως αυτος ο ανθρωπος
ηδη ζει μεσα στο πετσι του την απαισιοδοξια . | |
Αγνή
30-01-2017 @ 18:30 | Μελαγχολικές εικόνες......γλυκές ελπίδες
| |
 |
