| |
Αληθινά αν θα μπορούσα να μιλήσω βγάζοντας από μέσα μου αυτό που νιώθει η καρδιά
μ'ενα καράβι ιπτάμενο σαν την Αργώ θ'αρχιζα το μαγικό σου ταξίδι....
Δεν δειλιάζω μπρος σε πολύφημους μονόφθαλμους αφού με το κρασί του δόλου δύναμαι να τους θολώσω τα νερα της σκεψης και με γοργό κουπί να τους ξεφύγω πολυμηχανα,
μουδε μπρος σε θαλάσσια δίνη
Χάρυβδης ή σε εξακέφαλη φονική απειλή σκύλας που με τα φριχτά της σαγόνια δίδει θανάτου χτύπημα στυγερό...
Κι αν πεις και για τη Κίρκη τη πουτανα , μόνο με χοίρους ξέρει να συναναστρέφεται γι'αυτο και αίσθηση δεν μου προκαλεί..
Θέλω να κλέψω τα σανδάλια του Ερμή και το χρυσόμαλλο κριάρι να φορέσω κι αφού θα γίνω άτρωτος κι'ανικητος τον ερωντα σε μάχη να νικησω και να τραταρω κύβους ζάχαρης το Πήγασο, το λευκόχρυσο αττι με τις ασημένιες φτερούγες.
Και αφού το καβαλισω και ανοίξει τις πλατιές φτερούγες του να δείξω με τον δείκτη μου τον.ακριβο προορισμό,τούτο που κάθε νύχτα το λογισμό μου δίχως άλλο σκορνιαρίζει , τη σκέψη μου σε δετες και τσουγκριά γκρεμίζει και εσένα ατενίζει κάπου μακριά......
Δε με φοβίζουν όπως σου είπα ούτε ύψη, ούτε θεριά της φαντασίας μυθικά.....
Φοβούμαι εκείνο που ποθώ αν δε μ'αφησει η μοίρα να το ζήσω.....
Μα με τη μάχη όλα βαίνουνε υπέρ σου.....και εγώ γεννήθηκα να δίνω μάχες........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
