Η ζωη ειναι ευθραυστη και απροβλεπτη.
Ποιος ξερει ποια αναπνοη θα ειναι η τελευταια.
Ησουν εδω,διπλα,τοσο κοντα στην καρδια μου.
Σε μια στιγμη της μοιρας,μια αιωνιοτητα.
Τωρα ομως;
Καθομαι εδω,μονος.
Πρεπει να εξηγησω στον εαυτο μου
αυτην την ανεπανορθωτη απωλεια.
Δεν ειχα τυχη.Κριμα για μενα.
Μηπως εκανα λαθος σε καποια
υποθεση της Αθανασιας;
Η απωλεια σου,ναι,με εριξε
σε βαθια ουδετεροτητα.
Βιωνοντας ευπαθεια.
Βιωνοντας την εννοια του πονου.
Η αγαπη σου ηταν μονο ενα ομορφο ονειρο.
Τωρα πλεον σ εχω χασει οριστικα.
Η ζωη εχει σοβαρο αδικο για μενα.
Απλα αντανακλα την απεραντοσυνη.
Μηνυματα που εμειναν αναπαντητα.
Ο αγωνας της αληθειας στην καθε στιγμη.
Τι εφταιξε και εφυγες;
Ειμαι αισιοδοξος κατα πασα πιθανοτητα.
Η ζωη δεν με απογοητευσε ποτε.
Κανε οτι καλυτερο εχεις να κανεις.
Εγω τα δεχωμαι ολα απο σενα.
