| |
Την καρδιά σου κρατάω, στα δυο χέρια μου τώρα,
και ετούτη η ώρα , μας σκεπάζει με πέπλο χρυσό.
Oι ματιές χρωματίζουν, τις σκιές των ονείρων,
και ο πόθος μας γέρνει στα κορμιά ,σαν γλυκός πειρασμός.
Ο ωκεανός της αγάπης αυτής,
μια σταγόνα αρκεί, έρωτα να γευτείς.
Σαν τα χείλη μας θα ενωθούνε,
την αλήθεια γυμνή τότε ζούνε.
Σε κοιτάζω με πάθος , η μορφή σου μαγεύει ,
το φεγγάρι χαϊδεύει , τις καρδιές μας με τρόπο γλυκό.
Ανθισμένοι οι κήποι, σαν το χαμόγελο σου,
το φθινόπωρο διώχνεις που ‘χα μέσα μου τόσο καιρό.
Ο ωκεανός της αγάπης αυτής,
θησαυρός κρυμμένος λες , παλιάς εποχής
Και όμως λίγοι την έχουν βιώσει ,
την αξία της δεν έχουν νιώσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
