Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Γαμώ τα μακαρόνια σας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130837 Τραγούδια, 269477 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γαμώ τα μακαρόνια σας
 Απόψε φίλοι μου γράφω ενα μεγάλο γράμμα καρδιάς, είναι συναισθηματικά φορτισμένο, ευχαριστώ για την ανοχή σας, να έχετε μια καλή μέρα.
 
Σου μιλάω μάνα
καλά είσαι εκεί στο παραδεισό σου
έχεις το πατέρα και τη Μεταξούλα
μανα, εδώ ο κοσμάκης έχει φτώχεια, σαν τη δικιά σου
Τότε το 50 και το 60 στο χωριό
Που μας είχες 5 ορφανά κούτσικα
Μιά μαυρη φιγούρα, με εκείνο το ελεεινό μαντήλι
Μα ήσουν αετός, σταυραετός
Δουλευτής, στα χωράφια του καθένα
Είχες ζαρ'ωσει γριούλα μου
Τριάντα εννιά χρονών χήρα
ΚΙ ούτε 20 ελιές δικές μας
Μάνα, ο κόσμος εδώ στη γη πεινάει
Οποιο τηλέφωνο κι αν πάρω με πονάει
Σου μιλάω μάνα
Τα παιδιά σου οριακά φτωχοποιημένα
Σαν τότε που καλό φαί χόρταινα μόνο στης θείας της Καλής
Και σ` [εψαχνα, όλα σε ψάχναμε
Είχες μαραθεί γριούλα μου
Δε τό` ξέρες το χάδι
κι ούτε εμάς το έδωσες
Που χρόνος για αγκαλιές και φιλί
Τα ροζιασμένα χεράκια σου, έβγαζαν το φτωχικό έχειν μας
Μείναν πληγές
Πενήντα χρόνια τις κλείνω
Σου μιλάω μάνα
Πέρασες και καλά χρόνια, όταν μεγαλώσαμε
Τότε που εγώ ο Σπύρος, η Μεταξία, η Βενετσιάνα, δεν αφήσαμε να σου λείψει τίποτα
Μου` λεγες
Δεν θέλω άλλη φούστα μωρη!!!!
Κι όλο τις χάριζες στη γειτονιά
Σου μιλάω μάνα
Τώρα ο λαός, ψωνίζει απο κάτι μαγαζιά, που τα λένε Κινέζικα
Τώρα δε θα μπορούσα να σου αγοράσω τα μεταξένια σου πουκάμισα
Που σου άξιζαν αητέ μου
Σου μιλάω μάνα
Αν ζούσες θα μ` έβλεπες πολυ στεναχωρημένη, και το Τ'ακη και τη Βενετσιάνα μας και το Σπύρο στο χωριό
και το γαμπρό σου το Κωστή, πούντιασε φέτος.
Και τα εγγόνια σου, που έχεις πολλά
Κι άλλοι κι άλλοι, συγγενείς και φίλοι, ενδοια, μάνα φτώχεια και εξάρτηση
Θα στο πώ απόψε, μόνο με το Γιάννη γελώ, τον εενθαρύνω, να μη σκοτώσει τα ονειρά του
Σου μιλάω μάνα
Τότε στο χωριό η φτώχεια ήταν καθημερινότητα, συνήθεια
Δεν είχαμεφιρμάνια,, γραβατωμένους νταβατζήδες,μνημόνια, πολυνομοσχέδια εξοντωσής μας, δεν είχαμε φόρους, ΔΈΉ ταμεία,αξιολογήσεις!!!
Δεν είχαμε τόσα λίγα αφεντικά, να απασχολούν τόσους σκλάβους!!!
Δεν είχαμε....δεν είχαμε.....δεν είχαμε.....
Ψωμι με τυρι, ψωμί με λαδι, ψωμί μ` ελιές
ΜΑ ΕΊΧΑΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ
Τώρα μάνα πολύς λαός εδώ στη πατρίδα, ξένος και δικός, τρώει μακαρόνια
ΓΑΜΩ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ!!!!
σΣου μιλάω μάνα
Εβαλα τη φωτογραφία του Γιάννη με το πτυχίο δίπλα σου, να χαρείς
Εσυ που έσκαψες με τα χέρια σου τη ξένη γης, για να μάθουμε γράμματα
Τωρα σε τούτη τη πατρίδα, δεν έχουν ελπίδες ούτε τα παιδιά μας που πέρασαν τις μεγάλες πόρτες
ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΑΝΑ, ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ
Μες στα σκοτάδια της σιωπής ενος ηττημένου λαού!!!!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
νικολακοπουλος θανάσης
21-02-2017 @ 04:51
ΚΑΛΗΜΕΡΑ. Και από μένα τα μακαρόνια τους
και το κράτος της ξεφτίλας



Η Κλειδαράδες...


javascript:insertext('::mad.::',%20'comment')
Κων/νος Ντζ
21-02-2017 @ 07:31
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δημήτρης Ιατρού
21-02-2017 @ 08:08
Τραγικό το γράμμα σου Αμαρυλίδα, αποπνέει το δράμα του αδιεξόδου στο οποίο βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι. Όμως, δεν πρέπει να μας πάρει από κάτω η μπάλα της κατάθλιψης και της απογοήτευσης. Το ελληνικό DNA θα βρει λύσεις αρκεί να μην τρώμε τις σάρκες μας μόνοι μας. Περάσαμε δύσκολες εποχές και είμαστε ψημένοι στις φτώχιες. Κάθε κρίση έρχεται και παρέρχεται. Θα δούμε καλύτερες μέρες να είσαι σίγουρη. Κι όπως λέει το ποίημα που έγινε τραγούδι: τη Ρωμιοσύνη μην τη κλαις. Να τη, να τη, πετιέται κ.τ.λ.
oneiropola
21-02-2017 @ 08:51
ΜΑ ΕΊΧΑΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ
Τώρα μάνα πολύς λαός εδώ στη πατρίδα, ξένος και δικός, τρώει μακαρόνια
ΓΑΜΩ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
21-02-2017 @ 09:30
ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΑΝΑ, ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ
Μες στα σκοτάδια της σιωπής ενος ηττημένου λαού!!!!

Στο σύνολό της, συγκλονιστική αφήγηση
μιας ολόκληρης ζωής!
Γεγονότα, ανώμαλες καταστάσεις, πείνα, δυστυχία!
Όμως υπήρχε η ελπίδα. Τώρα και αυτή αργοπεθαίνει
μαζί με την Ελλάδα μας!
Συγχαρητήρια:
Καλημέρα, Γεωργία!
ΒΥΡΩΝ
21-02-2017 @ 09:54
...Σου μιλάω μάνα
Εβαλα τη φωτογραφία του Γιάννη με το πτυχίο δίπλα σου, να χαρείς
Εσυ που έσκαψες με τα χέρια σου τη ξένη γης, για να μάθουμε γράμματα...

::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
Μ.Ελμύρας
21-02-2017 @ 11:42

Με όλους!
::theos.:: ::yes.:: ::up.::
Αναπάντεχος
21-02-2017 @ 12:09
ΤΑ ΛΕΣ ΟΛΑ ::hug.::
annadrak
21-02-2017 @ 18:50
::up.:: ::up.:: ::up.::
Χαρούμενος Επισκέπτης
21-02-2017 @ 23:03
::up.:: ::up.:: ::up.::
wishmaster
22-02-2017 @ 10:41
::rol.:: ::up.:: ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο