[I][color=black][font=georgia]
Κλεμμένο αστείο η ζωή και ραγισμένο
Σ’ ένα σκοπό που οι μύθοι πρώτα βγαίνουν
Απ’ τις σκιές που χρόνια σ’ έχουν μαθημένο
Νεκρό να σ’ έχουν και ξανά να σ’ ανασταίνουν
Τοπίο σκόρπιο απ’ τα πάθη και τ’ αντίο
Τοπίο λάθος ρημαγμένο μου θηρίο
Ανοίγεις μέτωπα κι ας χάνεται η ουσία
Έτσι κι αλλιώς σου ‘παν να ζεις πως είναι μάχη
Η πιο μεγάλη σου αγάπη η απουσία
Κι η πρώτη γεύση όταν ξυπνάς το κατακάθι
Τοπίο σκόρπιο απ’ τα πάθη και τ’ αντίο
Τοπίο λάθος ρημαγμένο μου θηρίο
Μανταλωμένη η αγκαλιά σου και παγίδα
Κάποτε έκλεινες τον κόσμο σ’ ένα χάδι
Τις κλειδαριές σου πια ζητάς κι η αλυσίδα
Σε κουβαλάει και σε βουλιάζει κι είναι βράδυ
Θηρίο ρημάδι κι ακυβέρνητο καράβι
Τοπίο λάθος, σκάρτη μνήμη κι είναι βράδυ
