| |
Ο χρόνος έτσι τα ‘φερε, πάλι να συναντήσω,
εσένα που απ’ τα παλιά είχα αφήσει πίσω.
Μα σαν ο κύκλος στη ζωή δεν έχει ακόμα κλείσει ,
μια χαραμάδα φως κρατά η ελπίδα για ν’ ανθίσει.
Συνεπιβάτη στ’ όνειρο, θα’ θελα την καρδιά σου,
να με μεθούν τα θέλω σου, τ’ άρωμα απ’ τα φιλιά σου.
Μια αντανάκλαση η ζωή που στη ψυχή μας γνέφει,
κι όλα τα συναισθήματα γοργά μας επιστρέφει.
Δεν κρέμομαι απ ΄τα χείλη σου, αλλά από την ματιά σου,
που’ ναι καθρέπτης της ψυχής, δεν κρύβει μυστικά σου.
Ταξίδια μέσα στ’ όνειρο, άσε με να σε πάω,
ψιθυριστά πως σ’ αγαπώ να σιγοτραγούδαω.
Συνεπιβάτη στ’ όνειρο θα’ θελα την μορφή σου,
τ’ αστέρια σαν το μενταγιόν να λάμπουν στο κορμί σου.
Τα ξεφτισμένα όνειρα πάλι να ζωντανέψουν,
με χρώματα αληθινά, τ’ αύριο μην παιδέψουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
