Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ω εσεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ω εσεις
 
Ω εσείς!
Μεγάλοι άνθρωποι της ειρήνης
Κλείσατε τα άστρα με σοφά συρματοπλέγματα
Κλείσατε τα όνειρα μας σε ένα μπαούλο αμπαρομένο
συναλλάσατε τις εικόνες σαν εμπόρια.
Σαν μαύρη αγορά με αιχμαλώτους πολλούς
κάθομαι και κλαίω σαν ένα μικρό παιδί
και λέω απο μέσα μου σε τι κόσμο ζω
ο πόλεμος κυριαρχεί , η ζωή είναι μικρή
τι να την κάνω τη ζωή την σιωπηλή.
Γιατί να υπάρχει πόλεμος.
Γιατί;
Θέλω να είμαι ελέυθερο χελιδόνι
Να πετάω μακριά σε μέρη λαμπερά
Γιατι πρέπει να το πληρώνουμε εμείς οι μικροί
που δύναμη δεν έχουμε πολλή
Οι σκέψεις μας δεν ακούγονται παρά μόνο ένα ψυθιριτό.
Τα γεράκια,οι βασιλιάδες των ουρανών κυριαρχούν
και παντού τρόμο σκ
Αχ τι να την κάνεις αυτή την ζωή που δεν είναι ζωή.
Η λέξη αυτή σίγουρα θα εξαφανιστεί , μέτα ο κόσμος θα καταστραφή
Δεν μπορώ άλλο τουτη την φυλακιση
Ακόμα και την ζωή μου θα έδινα για καμιά μικρή αλλαγη.
Δεν τα βάζω κάτω , βουτώ μέσα στην φωτία υψώνω πάνω τους.
Καίω τα λάθη που κάνανε παλιά ,τα λάθη θα ξεχαστούν
Σαν πουλία που αποδημούν.

Oh you all!
Great people of peace
You fenced the stars with wise wire netting
You fenced our dreams in a locked chest
You exchange pictures as if they were merchandise
Like a black market full of captives
I am crying like a small child
And I am thinking about the world I live in
War is everywhere, life is short
What do I need a silent life for
Why should there be war
Why?
I want to be a free bird
To fly away to distant places full of light
Why should we, the young ones, pay the price
We have no power
Our thoughts are just a whisper
The hawks, the kings of the skies are everywhere
And they bring terror with them
What should I do with this life that isn’t a life at all
This word will definitely disappear, and our world will vanish
I can’t stand this imprisonment any more
I would even give my life, for a change only so small
I won’t give up, I’ll dive in fire to fight them
I burn the mistakes they made in the past, they will be forgotten
Like birds who migrate.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
06-03-2017 @ 22:30
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
πασχαλης15
06-03-2017 @ 22:41
Σου αρεσε ;
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
06-03-2017 @ 23:14
Σίγουρα είσαι νέος φαίνεται απο το γραψιμό σου, αυτά που γράφεις και είναι μια μεγάλη αλήθεια, αυτά είναι που με πληγώνουν.Δεν είναι τυχαίο ότι πηγαίνω στις πορείες 8 χρόνια τώρα απο τα 52μου, βγήκα στο δρόμο γιατί δεν αντέχω στη σκέψη οτι θα τους παραδοθώ αμαχητί, δεν αντέχω στη σκέψη του ότι έκαναν τα παιδιά μας φτηνό εργατικό δυναμικό, ενα καλό κομμάτι κρέας για τα κέρδη τους και τη πατρίδα μου ερμαιο των νταβατζήδων, Γεωργία ::love.:: ::love.:: ::love.::
smaragdenia
07-03-2017 @ 09:11
ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΕΛΠΗΣΙΑΣ ΔΙΚΉ ΣΟΥ
ΜΑ ΚΑΙ ΌΛΟΥ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ ΣΆΠΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΖΟΎΜΕ
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΌ! !!!!!!
Δημήτρης Ιατρού
07-03-2017 @ 17:30
Με τόσες πορείες Γεωργία μπορείς να χτυπήσεις πανελλήνιο ρεκόρ στο βάδην ...!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο