| |
Με τις πόρτες του μύθου ανοιχτές
με μια κέντα μεγάλη στον άσσο
με απλωτές στα πελάγη του χτες
το παλεύω νωρίς να σε φτάσω
Στ’ όνειρό μου ο αρχαίος Μυστράς,
στην αρχή με φιλιά με μελώνεις
μα μετά σαν το χέλι γλιστράς
και σε άλλη αγκαλιά ξημερώνεις
Στα παζάρι οι παλιοί οβολοί
δεν περνούν, σου ζητούν να ‘χεις γρόσι,
μου χρωστούσες δυό στάλες φιλί
με Αντίο με είχες πληρώσει.
Με τις πόρτες του μύθου κλειστές
με καρδιά που ξανά με αρνήθη,
την Χιονάτη την κλέψαν ληστές
η αγάπη είναι πια παραμύθι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
