Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130998 Τραγούδια, 269507 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο έρωτας του ανέμου
 
Ο έρωτας του ανέμου

Του βοριά παιδί,
Απ’ την κούνια του μαθημένο
την βροντερή του την φωνή να γνωρίζει
του αγέρα τ’ανέμου το κάλεσμα να ακούει
ν’απαντά στο μυαλό στο κορμί στην ψυχή του

Κι η δύναμη του αγέρα
ανάγκη στο αίμα μέσα και σημάδι στην ψυχή
Και δεν μπορεί και δεν αντέχει και δεν γίνεται,
όσο μεγάλος, όσο ζεστός, όσο φωτεινός, ο ήλιος και να λάμπει,
όσο και να ζεσταίνει τη ψυχή και το κορμί του,
Εκείνον, τον αγέρα, τον άνεμο, τον βοριά, που τ’ ανάστησε
να λησμονήσει, ν’ αρνηθεί, ν’ αφήσει...

Κι όλο πιο ψηλά, κι όλο πιο δυνατά,
στα ύψη το είναι του στέλνει
στο κάλεσμά του να απαντήσει
στη δική του και μόνο αδάμαστη πνοή να ζήσει

Βοριά μου αγέρα μου άνεμε αγαπημένε
Αγέρας και εγώ πώς να γεννώ,
Στου ανέμου τα ανήμερα κάστρα να πετώ
ένα μαζί σου να ‘μαι!




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ανθιππη
 
Κων/νος Ντζ
14-03-2017 @ 07:35
Πολύ ωραίο!

::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline
14-03-2017 @ 12:00
Η ερωτευμένη του τρελανέμου λέγει
να μη φυσά τρελά να πλαίγει
και βλέπει τον σαν τον φυγά
που σα τρελός τρέχει, ενώ τον κυνηγά.



Τον επαρακαλεί, και βρέχει το φουστάνι
από το κλάμα, ως την εμφορεί
αυτό που καυβαλεί σα γιαταγάνι
και που την ίδια κινδυνεύει να βαρεί.


Που πας τρελό μου Βοριανέμι, δίχως εμένα
που 'χω κι εγώ με σένα τρελαθεί
και σκίζεις με που δε πατείς φρένα
και τα 'χω πάρει στο κρανίο και έχω λωλαθεί;



-Είμαι τρελός από γεννησιμιού μου, Βοράς τρελός
που ότι κι αν κάνεις θα πεθάνεις
αν μένα δεν ακούς και σα φελλός
αφήσεις τη ψυχή σου διάσπαρτη σε μένα και τη χάνεις.



-Να κυλιστεί απ' τη δική μου τη τρέλα, στο κλάμα σου
και πας μες σε υπόνομους να μπεις
μαζί με την πενθούσα ορφάνια σου
και μείνεις νεκρή και δίχως τον έρωτα, που 'ταν τ' Ωμέγα σου.
====================================================
Γιάννης Λύρας


::yes.:: ::laugh.:: (Οι τρελανέμοι επικίνδυνοι για έρωτες.....)
Νέτα-σκέτα
14-03-2017 @ 14:52
Γειά σου ρε Ανθίππη με τις ομορφιές σου τις ποιητικές.
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο