| |
Ο ήλιος κατεβαίνει
ως τη μήτρα της θάλασσας
κάνοντάς την
να ανατριχιάζει.
Εγώ...είμαι μόνος.
Σκέφτομαι τον τόπο,
που ξέρω οτι βρίσκεσαι.
Βλέπω τον ήλιο να παιζει
με τη θάλασσα
και αυτή ν´αφρίζει
από ικανοποίηση, λες
και είναι Αμαλία.
Μπαίνω μέσα στο
όνειρο του φωτός
και ατενίζω την απεραντοσύνη
της γαλάζιας μάνας.
Και τι παράξενο!
-στο βάθος, όσο πιάνει το μάτι μου,
βλέπω ΕΣΕΝΑ να αναδύεσαι.
Αμαλία: αφρώδης οίνος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
