| |
Είναι σκοτεινές ρίμες του πελάγους, όταν πέφτει η νύχτα,
που εκθέτουν το συντελεσμένο Kάτι στην απώλεια- μηρυκάζουν τα άστρα,
Βοές πλανητών που συνθλίβονται ανασκευάζουν
Το χάος- τίποτα δεν αποκλείεται
Εσύ κι εγώ το ξέρουμε
Όλα θα χαθούν
Ο Έρωτας θα μείνει μόνο
Να περιφέρεται στο Πουθενά
Κι αυτό θα ανάβει και θα σβήνει,
σαν ένα τρομαγμένο άστρο που συνάντησε
λουλούδι και αγαπήθηκαν παράφορα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
