Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ανάρμοστα συμβάντα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130384 Τραγούδια, 269365 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανάρμοστα συμβάντα
 Εδώ θα περιμένω, να κατακάτσει το θολό, να ξαναδώ τη λάμψη, λίγο το χρώμα της φωτιάς, που το 'πνιξε η θολούρα
 
[align=left] [B] [I]

. . *~* Ανάρμοστα συμβάντα *~*
Ραγδαία η βροχή των "ποιητών" χθες μέσα σ΄αυτή τη σιωπή
έρεε ασταμάτητα και ήταν σαν να πέφτει
πάνω στην πέτρα που γλιστρά και χάνεται στο χώμα ...
δεν τ' άκουσες?
Άκουσα μια φωνή, σ' εμένα ν' απευθύνεται
κι αγνάντεψα απέναντι, το βλέμμα απ' τη Φρόσω
να με κοιτά ανάμεσα από μισάνοιχτη πόρτα
ενώ εναγώνια περιμένει, τη γνώμη μου ν' απλώσω.
Ναι ήταν βρόχινος καιρός
που τα ποτάμια αφρίζουν και φτάνουν ως τη θάλασσα
με θολωμένο χρώμα
που βούρκωνε η ποίηση στης μοναξιάς το βάθρο
να ξεδιπλώνει τους καημούς, στο πέρα καρυοφύλλι
να λούζεται στη στέρηση στης απονιάς τον πάτο
κι οι χαμηλοί να λοιδορούν και να την λεν' καημένη ...
~ Μα τώρα, Τι 'ν 'αυτά που λες?
Εδώ θα περιμένω, να κατακάτσει το θολό
να ξαναδώ τη λάμψη, λίγο το χρώμα της φωτιάς
που το 'πνιξε η θολούρα κι είναι καλύτερα θα πω
που βρήκες Άνθρωπο κι εσύ
να πεις ένα σου ποίημα.
~ Σαν καταλάγιασε η βροχή ... ο στεναγμός ακούστει
δεν είναι όλα μια γιορτή, στου θάνατου τη λύσσα
όπου περνά η ποίηση και καταπίνει αβάσταχτη
της έλλειψης τη πίκρα.
Της χόβολης το μερτικό, που κέρβερος ορίζει
και καταριέται το θεό, τον παρεξηγημένο
που δίνει χάρο στα παιδιά και τους γονιούς τσακίζει
δίχως μια λέξη ταιριαστή, στ' "ανάρμοστα συμβάντα"
ούτε το κατ' ελάχιστον "κουράγιο"
ανάσα μνήμης.
Ωστόσο βλέπω τη φθορά, της ψύχρας τη κραιπάλη
που ψεύδεται στην Ίαση και κλέβει τον μπακάλη
στο σύλλογο προβάλλεται, σαν τον πολυξερίδη
ενώ στη πίσσα σέρνεται, στο μαύρο τον πισσώνα
με κρυφοδάκοτους αισχρούς και ψευτοκαραβάκια
χαμόγελα πικρόχολα, που δείχνουν τη κατάντια.
Δεν θα σου πω να πράξεις (Τι) ...
Τα συμπεράσματα, δικά σου
πως θα μπορούσε να σκεφτεί, το δάσος στ' οξυγόνο
και τώρα αναδάσωση, ζητάνε τα καμένα.
Έχει ο καθ' εις τη γνώμη του ...
Όσων βέβαια ο φωνόγραφος δουλεύει
που θέλει κούρδισμα συχνά, ξεσκόνισμα η πλάκα.
. . . * * Nikos D. Stoforos * *


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

nstoforo@otenet.gr
 
smaragdenia
09-04-2017 @ 18:06
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο