Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αγαπημένη, Μεταξία
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129973 Τραγούδια, 269277 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αγαπημένη, Μεταξία
 Οι μέρες το καλούν φιλαράκια, είναι μακριά η τελευταία της κατοικία, δεν θα μπορέσω να της πάω ένα στεφανάκι, μα από εδώ θα της πω, είμαι τώρα καλά ψυχή μου. Καλό ξημέρωμα σ` όλους.
 
Το δαχτυλίδι που φορούσες
γέλαγες και μου μιλούσες
το` χω δίπλα μου, σιμά
σ` αποζητάω τα δειλινά

Κι όλο θυμάμαι τα δυο χέρια
τα δυο δικά σου περιστέρια
που ήταν αγάπης, χίλια κρίνα
τα δύσκολα, τα χρόνια εκείνα

Έφυγες πήγες στο θεό
κι εγώ απόμεινα εδώ
το δαχτυλίδι σου φοράω
Μέτα μου και σ` αποζητάω

Εδώ, στα στήθη η μαχαιριά
δεν λέει να κλει΄σει δε ξεχνά
ψυχούλα μου, λέω που νάσαι
καλά να ζείς, να με θυμάσαι

Στέρεψαν πια τα δακρυά μου
είσαι στη σκέψη, στη καρδιά μου
τα δάκρυα τρέχουν τώρα εντός μου
ήσουν η μέρα και το φώς μου

Τώρα βραδιάζει και μου λείπεις
ψυχή βαριά, ψυχή της λύπης
το δαχτυλίδι σου φοράω
ήξερες, πόσο σ` αγαπάω

Χίλια κρυμμένα μυστικά
εσύ δεν είσαι πουθενά
να σου μιλάω εγώ ψυχή μου
που νιώθω τόσο μοναχή μου

Αγαπημένη, Μεταξία
δε σε ξεχνώ και η αξία
έμεινε μες στη θυμησή μου
κι όλο σε σκέφτομαι ψυχή μου

Νά` ρθει μια μέρα να ξεχάσω
να μη πονώ, να ξεπεράσω
της θλίψης μου, μαύρη παγίδα
και μια ανάμνηση, μια ελπίδα

Δώσε μου εκεί, από ψηλά
να ζω τα καθημερινά
έλα στον ύπνο μου γλυκιά μου
για να μερώσει η καρδιά μου

Καλά, πώς είσαι να μου πείς
σ` αγάπησα όσο κανείς
το δαχτυλίδι σου φυλάω
κι όλο ζητώ κι όλο ρωτάω

Είσαι καλά, εσύ ψυχή μου
που ήσουν όλη η ζωή μου
έλα ένα βράδυ, να σε δώ
να μου μερώσεις το καημό

Τα περιστέρια σου, τα κρίνα
να μου μιλήσουνε, εκείνα
είμαι καλά, εγώ Γιωργία
να μη σε βλέπω να πονάς
το ξέρω, πόσο μ` αγαπάς


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-04-2017 @ 00:33
Στη λατρεμένη μου αδερφή, μάνα και φίλη χρωστάω και το ότι γράφω ποιήματα, ένα βράδυ στις πρώτες 40 μέρες που έφυγε, σηκώθηκα ένα κουρέλι, που θρηνούσε και της έγραψα ένα ποίημα, το πρώτο της ζωής μου. Από την άλλη μέρα κύλαγε το μολύβι μου στο χαρτί, μου άφησε λυτρωτική κληρονομιά. Κι έχω μόνο μια επιθυμία κάποτε να μπορούσα να δημοσιεύσω τα 80 ποιήματα που είναι γραμμένα για εκείνη, δεν με νοιάζει για τα υπόλοιπα, σας ευχαριστώ, που μπορώ να μοιράζομαι μαζί σας λίγες από τις σκέψεις μου. ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
12-04-2017 @ 00:40
::hug.::
Λενιώ
12-04-2017 @ 01:17
Γράφε, Καρδούλα μου, για Όσα "σε γεμίζουν"...
Και να θυμάσαι: οι ζωούλες μας χιλιάδες Όνειρα, αξίζουν...
Κων/νος Ντζ
12-04-2017 @ 07:00
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Ευαγγελία Άνδρος
12-04-2017 @ 09:51
Να είσαι καλά, να κάνεις αυτό που θα γεμίζει την ψυχή σου!!!!!!!!!!! ::love.::
Πολύ όμορφο, συγκινητικό και γλυκό το ποίημά σου!!!!!!!!!!! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΒΥΡΩΝ
12-04-2017 @ 10:08
::hug.:: ::angel.:: ::kiss.::
rania.foka@yahoo.co.uk
12-04-2017 @ 13:17
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΑΝΤΗΣ
12-04-2017 @ 14:36
υπεροχο
errikos_rwot
12-04-2017 @ 18:20
Υπέροχο!!!
φραγκοσυριανος
12-04-2017 @ 21:21
::up.:: ::love.:: ::up.::
χωρίς λόγια
12-04-2017 @ 22:26
!!!
Δημήτρης Ιατρού
12-04-2017 @ 23:15
Για την ποιητική δημιουργία απαιτείται έντονη συναισθηματική φόρτιση, και την είχες! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-04-2017 @ 23:43
Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα καλοί μου φίλοι, καλό ξημέρωμα και με το καλό να γιορτάσουμε την Ανάσταση, για όλες τις ανθρώπινες ψυχές στην οικουμένη. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο