Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μαμά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μαμά
 
Μίλα μου
μίλα λίγο ακόμα
σκίσε στα δυο το σκοτάδι
μόνο η φωνή σου το μπορεί
αυτή η γνώριμη , η γλυκιά
των παιδικών μου παραμυθιών
μίλα μου
μη μ' αφήνεις μόνη
λίγο ακόμα .
Κράτα με στη μήτρα σου
γερά
ν' ακούω τους χτύπους
της δικής σου καρδιάς
να με προστατεύουν
κράτα με
φοβάμαι πολύ μαμά
ο κόσμος είναι άγριος και άσχημος
δεν φτιάχτηκα γι' αυτόν
δεν αντέχω σ' αυτόν
κράτα με μανούλα
εγκλώβισε με στα μάτια σου
αυτά τα μελί μάτια
που πάντα παρακολουθούσαν
τα βήματά μου
και σερναν τη σκιά σου
ξωπίσω μου .
Μη μ' αφήνεις μαμά
λίγο ακόμα
για λίγο ακόμα
με κυνηγούν σταυροί μαμά
και κάποιον θα κληθώ να κουβαλήσω
θα με σταυρώσουν μαμά
όπως σταύρωσαν κι εσένα
αυτοί που αγάπησα , αυτοί που πίστεψα
κι εσύ μόνο θα πονάς με τα καρφιά μου.
Κράτα με λίγο ακόμα μαμά
μη μ' αφήσεις να μεγαλώσω
μη μου ξεριζώσουν την παιδική καρδιά
και την πουλήσουν σε οίκους βλάσφημους
γεμάτους βρωμιά.
Σ' αγαπάω μαμά
ακόμα κι αν δε στο λέω , ακόμα κι αν σου θυμώνω
που δεν απλώνεις τα φτερά σου να πετάξεις
που δεν ξεφεύγεις απ' τη δική σου φυλακή
είναι άδικο να ζω μακριά σου
το ξέρεις
το βλέπεις στα μάτια μου που κλαίνε
αν μπορούσα να διαλέξω μαμά
πάλι εσένα θα διάλεγα.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μισιρλού
 
Κων/νος Ντζ
17-04-2017 @ 18:41
με κυνηγούν σταυροί μαμά
και κάποιον θα κληθώ να κουβαλήσω!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Άηχος
17-04-2017 @ 19:51
Ωραίο!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-04-2017 @ 23:33
Μια κατάθεση ψυχής, προσωπικά σαν μάνα με συγκίνησε πολύ, θα σου γράψω όμως σαν κόρη, που κουβαλάει ακόμα πολλά αγκάθια κι ας έγινε 60 χρόνων από την έλειψη μάνας. Εκει γύρω στα 30 μπορούμε πια ν` αντιμετωπίσουμε τούτο το κόσμο, έχουμε την ωριμότητα και σίγουρα αν δεν έχουμε βρεί θα βρούμε αγκυροβόλιο, η αγκαλιά ενός καλού άντρα μας δίνει δύναμη κι όσο περνούν τα χρόνια ...αν γίνουμε μανάδες, τότε...ίσως δεν έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη τη δική μας μάνα. Η κοινωνία δεν παλεύετε όταν κανείς έχει ευαίσθητη ψυχούλα κι η αλήθεια είναι ότι ίσως μας λείπει πάντα, αυτό το μπαστουνάκι μας.....Πρέπει να πέσουμε στη θάλασσα και να κολυμπήσουμε μόνοι...αυτό λυτρώνει και δυναμώνει, ειδικά όταν χρειάζεται να στηρίξουμε.....μάνα που έχει δική της φυλακή, να είσαι καλά
ΜΑΡΙΑ ΚΟΡΟΖΗ
18-04-2017 @ 12:12
Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς για τα όμορφα σχόλια ! ΑΜΑΡΥΛΙΣ έχετε απόλυτο δικιο !!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο