| |
| | Το βλέμμα, που δεν είναι εδώ |  | | | Οι άνθρωποι, πρέπει να δουλεύουν για να ζούν, όχι να ζουν για να δουλεύουν, ναι μου λείπει ο άντρας μου και δεν ντρέπομαι να το κάνω ποίημα, ξέρω καλά ότι δεν φταίξαμε εμείς, πληρώνουμε την απληστία του ανθρώπου, ευχαριστώ. | | |
Τα βράδια που` ναι μοναξιάς
Ψυχή μου δεν αντέχει
Λείπουν τα λίγα τα απλά,
τα λόγια της ημέρας
Λείπει, όλος ο ίσκιος του
και το χαμογελό του
Κουφάρι, ειν ο καναπές,
με στοίχειωσε νομίζω
Και σαν πουλάκι χαρωπό,
εγώ δεν τιτιβίζω
Έχει φεγγάρι κι ουρανό,
έχει και χίλια άστρα
Έχει ζωγραφιστά χαρτιά,
ψυχής με σημαδάκια
Μα λείπουνε τα μενεξιά,
τα σκούρα του ματάκια
Νιώθω γερνάω, δε μπορώ,
τ` άλλο μισό μου θέλω
Να του διαβάζω ποιήματα,
τη φτώχεια να μετράμε
Να τη ξορκίζω, να γελω,
τ` αστέρια να κοιτάμε
Να λέει, θα πάς στη θάλασσα,
τούτο το Καλοκαίρι
Κορίτσι μου ζωγραφιστό,
μικρό μου περιστέρι
Μου λείπει η ανάσα του,
το γέλιο τ` ακριβό του
Τα λόγια αγάπης μια ζωής
ταιράκι, στο πλευρό του
Δε με χωρούν οι μουσικές,
μον με παρηγορούνε
Κομμάτι, ήρθαν πήρανε
από την υπαρξή μου
Αυτά τα λίγα τα απλά,
τα λόγια τ` αγιασμένα
Σύντροφος, φίλος κι αδερφός
κι η αγάπη μου, εμένα
Γράφω και σβήνω στα χαρτιά
και ιστορίες φτιάχνω
Τα ψάχνω, τα ξανακοιτώ,
νιώθω, πως τους μιλάω,
όλη τη ψυχούλα μου
σ` εκείνα, ακουμπάω
Τα βράδια που δεν είναι εδώ,
μετά τριάντα χρόνια
Τα μαλλιά να του φιλώ,
τ` ασήμια του, τα χιόνια
Δεν συγχωρώ, δεν συγχωρώ
κι όλο να κλάψω θέλω
Με πνίγει τούτη η σιγαλιά
οι τοίχοι στο σαλόνι
Μου λείπει, η ανάσα μου
μονό...ένα χελιδόνι........
Κι έχω θυμό, πολύ θυμό
Δεν είν επιλογή μας
Βάρβαροι, μπήκαν σπίτι μας
Άλωσαν τη ζωή μας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 15
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-04-2017 @ 00:51 | Είναι αλήθεια ότι μέρες μέρες νιώθω έτσι και οργίζομαι γιατί τη δουλειά μας δεν την κλείσαμε μόνοι μας, μας την έκλεισαν όπως και πολλών χιλιάδων ακόμα, άντρες που ρημάξανε μες στα στρώματα, με βαριά κατάθλιψη. Να τους πω κι ευχαριστώ που μπορεί ο άντρας μου να δουλεύει 15ωρα στο ταξί.........όχι δεν θα το κάνω. Κι άν κάποιος σκεφτεί.δεν κάνατε οικονομίες..πόσες πια??8 χρόνια τελειώσανε και δεν χαλάσανε μόνο τη ζωή τη δικιά μας, της μισής Ελλάδας, καταστρέψανε, ευχαριστώ φίλοι μου. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Μαυρομουστάκης
25-04-2017 @ 01:04 | Με συγκλόνισες. Μέσω της ενσυναίσθησης, μπήκα στο πετσί σου και ένιωσα όλα τα συναισθήματα που σε διακατείχαν όταν το έγραφες και σε διακατέχουν ακόμη. Απόλυτα δικαιολογημένο το ειλικρινές ξέσπασμά σου! | | Κων/νος Ντζ
25-04-2017 @ 07:06 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | smaragdenia
25-04-2017 @ 08:18 | ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ
ΧΙΛΙΑ ΔΙΚΙΑ ΕΧΕΙΣ
ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΟΥ ΤΑ ΔΩΣΕΙ!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ | | rania.foka@yahoo.co.uk
25-04-2017 @ 08:21 | Κουφάρι, ειν ο καναπές,
με στοίχειωσε νομίζω
Και σαν πουλάκι χαρωπό,
εγώ δεν τιτιβίζω
Έχει φεγγάρι κι ουρανό,
έχει και χίλια άστρα
Έχει ζωγραφιστά χα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΑΨΟΓΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Skylight
25-04-2017 @ 11:14 | Κι έχω θυμό, πολύ θυμό
Δεν είν επιλογή μας
Βάρβαροι, μπήκαν σπίτι μας
Άλωσαν τη ζωή μας
::1255.:: Μπράβο Γεωργία πολύ έντονο! Έχεις απόλυτο δίκιο! Μόνο με 15ωρα μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς... | | ΑΝΤΗΣ
25-04-2017 @ 11:55 | υπεροχο | | **Ηώς**
25-04-2017 @ 13:37 | Τα βράδια που δεν είναι εδώ,
μετά τριάντα χρόνια
Λείπει, όλος ο ίσκιος του......
τα μεροκάματα του Πόνου....σε Νοιώθω Απείρως ::love.:: | | γιώταινα
25-04-2017 @ 14:08 | είναι όμορφο ξεχειλίζει από αγάπη | | Δημήτρης Ιατρού
25-04-2017 @ 14:57 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Μ.Ελμύρας
25-04-2017 @ 18:36 | ::yes.:: ::theos.:: ::hug.:: | | oneiropola
25-04-2017 @ 18:37 | οπως παντα Υπέροχη !!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | pennastregata
25-04-2017 @ 23:28 | ::hug.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-04-2017 @ 23:58 | Ευχαριστώ πάρα πολύ φιλαράκια, καλό ξημέρωμα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | aridaios
26-04-2017 @ 02:21 | Δεν συγχωρώ, δεν συγχωρώ
κι όλο να κλάψω θέλω
Με πνίγει τούτη η σιγαλιά
οι τοίχοι στο σαλόνι ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
