| |
κοίταξε με μέσα στα μάτια
κοίταξε με,τ’ακούς τι λένε;
λόγια που δε σπάνε σε δυό κομμάτια
τρελλές φωτιές που ολοένα με καίνε
γιατί δειλιάζεις και τι περιμένεις
κι αυτή η σιωπή που σε προδίνει
σαν με πλατύτερη πνοή ανασαίνεις
το τραγούδι της ζωής δε σβήνει
σε γητειές περιπλεγμένο πως μ’έχεις
που το αίμα στις φλέβες σκοντάβει
μακρυά κάθε φορά που τρέχεις
και πως αργεί να με προλάβει
μα ο ήλιος φτάνει τη ψυχή μου μαζεύει
και το νού μου σ’όνειρα σπαταλάει
μες στο κρανίο μου εσένα γυρεύει
ξαγρυπνάει κι όλο κοιτάει
να που παντέχω απ’αντικρύ σου
πες μου ποιους χορούς να χορέψω
τώρα που λογιάζω ν’αναταμωθώ μαζί σου
ποια τέχνη να μάθω να σε πλανέψω
και ποια είν’η μέρα που ξαναβγαίνεις
και γεμίζει ξαφνικά ο αγέρας
σαν το φεγγάρι ποιας νέας οικουμένης
και σα λάμψη παρουσίας δευτέρας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
